مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

امام رضا (ع) می‌فرماید:

رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحیا اَمْرَنا … یَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ یُعَلِّمُهَا النّاسَ، فَاِنَّ النّاسَلَوْ عَلِموا مَحاسِنَ کَلامِنا لاَتَّبَعونا

رحمت خدا بر بنده اى که امر ما را زنده کند، دانش هاى ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد. اگر مردم زیبایى هاى سخنان ما را مى دانستند از ما پیروى مى کردند.
(معانى الأخبار، ص ۱۸۰، ح ۱)

چکیده
تربیت مفهومی ست که معمولاً با اصطلاح رشد دادن و رشد کردن همراه است بنابراین اصل تربیت باید همراه با اصولی باشد تا همه ی جوانب رشد را به همراه داشته باشد تا فرزند کاملاً از تربیت صحیح بهره‌مند شود و مسیر رشد و شکوفایی را زیر سایه ی تربیت صحیح به کمک مادر ، پدر ، خانواده ، جامعه و … طی کند. یکی از مولفه های مهم و اساسی برای تربیت صحیح فرزند پدر میباشد . همینطورکه صاحب نظران نیز معتقدند با این مادران در تربیت فرزند مهارت بیشتری دارند ولی پدران در تربیت موثرترند
در فصل اول این پژوهش به مفهوم شناسی واژه ی تربیت پرداخته ایم و تربیت را هم از نگاه دانشمندان اعصار گذشته و هم از نگاه دانشمندان اسلامی و غیر اسلامی بررسی کرده ایم ، در قسمت بعدی این فصل اقسام تربیت را شرح داده ایم و در انتهای این فصل به اهمیت و ضرورت تربیت پرداخته ایم .
در فصل دوم نقش پدر را در تربیت فرزند از دو دیدگاه تربیت صحیح روانشناسی و تربیت صحیح دینی مورد بررسی قرار داده ایم و در انتهای آن پدر نمونه از دیدگاه قرآن را معرفی کردیم . علاقه ی شخصی اینجانب نسبت به این موضوع و اینکه همیشه معتقد بودم نقش پدر بسیار مهم است باعث شد این موضوع را انتخاب کنم ، من در این تحقیق بسیار تلاش کردم تا باعث افزایش شناخت خود و دیگران در باب تربیت فرزند بشوم و همینطور به آگاهی نسبی من باب این موضوع که نقش پدر چقدر در تربیت فرزند موثر است . و بسیار علاقه مند بودم تا بتوانم این موضوع مهم را با استفاده از یافته های علمی و اسلامی اثبات کنم .
کلمات کلیدی :
تربیت، تربیت فرزند، پدر در تربیت فرزند
گردآورنده:

منصوره رحمانی

چکیده:
اصل تشهد، در معراج به شكل كنونى درآمد، چون وقتى رسول خدا در نماز خواست بپا خيزد، گفته شد: اى محمد بنشين ، پيامبر صلى الله عليه و آله نشست ، در اين هنگام وحى آمد: اى محمد! چون نعمت خويش بر تو ارزانى داشتم نام مرا ببر، از اين رو به پيامبر صلى الله عليه و آله الهام شد بگويد: بسم الله و بالله و لا اله الا الله و الاسماء الحسنى كلها لله ؛ به نام و كمك خدا، و هيچ خدايى جز خداى يكتا نيست و نامهاى نيك همه از آن خداست . سپس خداوند به او وحى فرمود كه اى محمد بر خود و اهل بيت خويش درود بفرست ، پيامبر صلى الله عليه و آله گفت : صلى الله على و على اهل بيتى ؛ درود خدا بر من و اهل بيت من .
تاءويل تشهد بنابر آنچه در روايت جابر بود، عبارت است از تجديد ايمان ، بازگشت به اسلام ، و اقرار به برانگيخته شدن پس از مرگ ؛ و تاءويل گفتن درودها گرامى داشت خداى سبحان و بزرگداشت اوست از آنچه ستمگران گفته اند، والحاد پيشگان وصف كرده اند
اصل سلام در شب معراج تمثل يافت . هنگامى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در نماز شب معراج نشست و دستورهاى تشهد و صلوات را اجرا كرد، توجهى كرد ناگاه صفوف فرشتگان ، فرستادگان و پيامبران را حاضر ديد! به او گفته شد: اى محمد بر آنان سلام سلام كن ؛ فقال السلام عليكم و رحمة الله و بركاته ، فاوحى الله - عزوجل - اليه ان السلام و التحيه و الرحمة ، والبركات انت و ذريتك  گفت : سلامت ، رحمت و بركات خداوند بر شما باد، خداوند به او وحى كرد: من سلام ، تحيت و رحمت هستم ، و تو و دودمان تو بركات هستيد.
تاءويل سلام ، همان مورد رحمت قرار گرفتن از ناحيه خداوند است ، چنان كه اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود:…تاءويل اين كه مى گويى : السلام عليكم و رحمة الله و بركاته ، در خواست ترحم از جانب خداى سبحان است ، و معناى اين جمله آن است كه نماز امان شما از عذاب قيامت است - سپس فرمود: - كسى كه تاءويل نمازش را اين گونه نداند، نمازش ناقص ‍ است
واژه های کلیدی:
حقییقت و اسرار تشهد،فلسفه سلام،معراج،صلوات،شهادت دادن،آداب تشهد وسلام،،تسلیم بودن،باطن اجزا نماز،بندگی خداو..

استاد راهنما:

سرکار خانم حامدی

گردآورنده:

زهرا محبی

جایگاه مفاهیم در اصول فقه شافعی و امامیه

(طاهره سادات نعیمی)

(دانش آموخته سطح سه فقه و اصول- دکترای تخصصی مطالعات تطبیقی مذاهب فقهی از دانشگاه ادیان و مذاهب )

چکیده:        

« منطوق» به معنای برداشت مستقیم جمله و «مفهوم» به عنوان معنایی که از طریق دلالت التزامی و به صورت غیر مستقیم از جمله فهمیده می شود در انواع موافق و مخالف آن مورد توجه علمای اصول فقه شافعی است. به طور تقریبی، ثبوت مفهوم موافق مورد اتفاق تمامی علمای مذاهب اسلامی است و مفهوم مخالف و اقسام آن(از قبیل: وصف، عدد، شرط و…) از دیدگاه بسیاری از علمای شافعی حجیت دارد. از دیدگاه آنان، مفهوم «وصف» به طور مطلق، حجت و یکی از راههای دلالت بر حکم شرعی است و مفهوم «شرط» و «عدد» به طور معین، همانندِ «وصف» دارای مفهوم و شایسته­ صدور حکم بر اساس معنای غیر مستقیمی است که از منطوق آن برداشت شده است.

نویسنده:خدیجه حامدی (دانش آموخته سطح 3 ، مدرس فقه و اصول)

چکیده:
هدف از مقاله حاضر، پاسخ یابی بر این سئوال است که رفتار پیامبر اسلام (ص) در مقابل اهانت و توهین دشمنان چگونه بود؟ و این دشمنان چه کینه هایی داشتند و به چه دلیل به پیامبر (ص) اهانت می کردند؟ تحقیق حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای انجام یافته و مباحث آن در سه فصل تنظیم شده است:
فصل اول شامل سیره پیامبر (ص) با نرمی و گذشت را مورد بررسی قرار می دهد که به اهانت یهودیان و مسیحیان و بقیه دشمنان پاسخ می دادند و در این موارد به آیات و روایاتی اشاره شده.
فصل دوم سیره صلابت، قاطعیت و ناسازشکاری پیامبر را مورد بحث قرار می دهد که در این موارد به آیات و روایاتی اشاره کرده ایم و فصل سوم سیره پیامبر در جنگ ها را مختصراً بازگو می کند.
در رابطه با برخورد پیامبر(ص) با یهودیان، منافقین و افراد قبیله های مختلف باید گفت پیامبر از برخورد قهرآمیز با آنان خود داری کرده است و تلاش داشته تا فتنه ها و آسیب های آنان را دفع و خنثی کند. پیامبر(ص) در مواقع بروز اختلاف بین قبائل که از طرف یهودیان و منافقین صورت می گرفت، با بیان توطئه دشمن و تلاش آنان در ایجاد تفرقه بین مسلمانان، آنها را به وحدت و درستی با یکدیگر در سایه اسلام دعوت می نمودند.
 
محقق:لیلا عبدی

طاهره سادات نعیمی [1]

چکیده

  امام کاظم(ع) هفتمین امام شیعیان از معصومین پس از پیامبر است که رفتار و گفتار او همچون پیامبر(ص) قابلیت استدلال داشته، سخنان او همچون پیامبر از منشأ الهی سرچشمه می گیرد و تجلی گر آرمان های وحی است. بسیاری از نامه های او که به مسلمانان در شرایط و موقعیت های مختلف می فرستاد، سرشار از مضامین قرآنی است. توحید و تنزه خداوند از صفاتی که شایسته او نیست، تقوای الهی و لزوم یقین و دوری از شک و کفر، جایگاه عظیم اهل بیت پیامبر و… از بارزترین موضوعات قرآنی است که در مکاتیب امام مشهود­است.

*  دکتری مطالعات تطبیقی مذاهب اسلامی، مدرس حوزه ودانشگاه      taherenaimy@yahoo.com

https://pazhohesh-vavan.kowsarblog.ir/

۱- قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: إنَّ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالی بَیَّنَ حُجَّتَهُ مِنْ سائِرِ خَلْقِهِ بِکُلِّ شَیء، وَ یُعْطِیهِ اللُّغاتِ، وَمَعْرِفَهَ الاْنْسابِ وَالاْجالِ وَالْحَوادِثِ، وَلَوْلا ذلِکَ لَمْ یَکُنْ بَیْنَ الْحُجَّهِ وَالْمَحْجُوحِ فَرْقٌ.

«الکافی، ج. ۱، ص. ۵۱۹، ح. ۱۱»

امام حسن عسکری (ع) فرمود: همانا خداوند متعال، حجّت و خلیفه خود را برای بندگانش الگو و دلیلی روشن قرار داد، همچنین خداوند حجّت خود را ممتاز گرداند و به تمام لغت‌ها و اصطلاحات قبائل و اقوام آشنا ساخت و أنساب همه را می‌شناسد و از نهایت عمر انسان‌ها و موجودات و نیز جریات و حادثه‌ها آگاهی کامل دارد و چنانچه این امتیاز وجود نمی‌داشت، بین حجّت خدا و بین دیگران فرقی نبود.

*****************
۲- قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: عَلامَهُ الاْیمانِ خَمْسٌ: التَّخَتُّمُ بِالْیَمینِ، وَ صَلاهُ الإحْدی وَ خَمْسینَ، وَالْجَهْرُ بِبِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم، وَ تَعْفیرُ الْجَبین، وَ زِیارَهُ الاْرْبَعینَ.

«حدیقه الشّیعه، ج. ۲، ص. ۱۹۴»

امام حسن عسکری (ع) فرمود: علامت و نشانه ایمان پنج چیز است: انگشتر به دست راست داشتن، خواندن پنجاه و یک رکعت نماز (واجب و مستحبّ)، خواندن «بسم الله الرّحمن الرّحیم» را (در نماز ظهر و عصر) با صدای بلند، پیشانی را در حال سجده روی خاک نهادن، زیارت اربعین امام حسین – علیه السلام – انجام دادن.

*****************
۳- قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: لَیْسَتِ الْعِبادَهُ کَثْرَهُ الصّیامِ وَالصَّلاهِ، وَ إنَّمَا الْعِبادَهُ کَثْرَهُ التَّفَکُّرِ فی أمْرِ اللهِ.

«مستدرک الوسائل، ج. ۱۱، ص. ۱۸۳، ح. ۱۲۶۹۰»

امام حسن عسکری (ع) فرمود: عبادت در زیاد انجام دادن نماز و روزه نیست، بلکه عبادت با تفکّر و اندیشه در قدرت بی منتهای خداوند در امور مختلف می‌باشد.

*****************
۴- قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: خَصْلَتانِ لَیْسَ فَوْقَهُما شَیءٌ: الاْیمانُ بِاللهِ، وَنَفْعُ الاْخْوانِ.

«تحف العقول، ص. ۴۸۹»

امام حسن عسکری (ع) فرمود: دو خصلت و حالتی که والاتر از آن دو چیز نمی‌باشد عبارتند از: ایمان و اعتقاد به خداوند، نفع رساندن به دوستان و آشنایان.

*****************
۵- قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: قُولُوا لِلنّاسِ حُسْناً، مُؤْمِنُهُمْ وَ مُخالِفُهُمْ، أمَّا الْمُؤْمِنُونَ فَیَبْسِطُ لَهُمْ وَجْهَهُ، وَ أمَّا الْمُخالِفُونَ فَیُکَلِّمُهُمْ بِالْمُداراهِ لاِجْتِذابِهِمْ إلَی الاْیِمانِ.

«مستدرک الوسائل، ج. ۱۲، ص. ۲۶۱، ح. ۱۴۰۶۱»

امام حسن عسکری (ع) فرمود: با دوست و دشمن خوش گفتار و خوش برخورد باشید، امّا با دوستان مؤمن به عنوان یک وظیفه که باید همیشه نسبت به یکدیگر با چهره‌ای شاداب برخورد نمایند، امّا نسبت به مخالفین به جهت مدارا و جذب به اسلام و احکام آن.

*****************
۶- قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: اللِّحاقُ بِمَنْ تَرْجُو خَیْرٌ مِنَ المُقامِ مَعَ مَنْ لا تَأْمَّنُ شَرَّهُ.

«مستدرک الوسائل، ج. ۸، ص. ۳۵۱، ح. ۵»

امام حسن عسکری (ع) فرمود: تداوم دوستی و معاشرت با کسی که احتمال دارد سودی برایت داشته باشد، بهتر است از کسی که محتمل است شرّ جانی، مالی، دینی و … برایت داشته باشد.

*****************
۷- قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری – علیه السلام –: إیّاکَ وَ الاْذاعَهَ وَ طَلَبَ الرِّئاسَهِ، فَإنَّهُما یَدْعُوانِ إلَی الْهَلَکَهِ.

«بحارالأنوار، ج. ۵۰، ص. ۲۹۶»

امام حسن عسکری (ع) فرمود: مواظب باش از این که بخواهی شایعه و سخن پراکنی نمائی و یا این که بخواهی دنبال مقام و ریاست باشی و تشنه آن گردی، چون هر دوی آن‌ها انسان را هلاک خواهد نمود.

صفحات: 1· 2

خانه زندان است و زندان خانه، این سرگذشت 6 سال امامت پیشوای جوان شیعیان است در زمستانی ترین روزهای تاریخ. حالا زهر به جان فرزند زهرا افتاده، سامرا ماتمسرا خواهد شد اگر… خدا نکند!
چندی پیش شیعیان آمده بودند، مخفیانه، تا از امامشان رهنمودی بگیرند. امام لب گشود و سندی ساخت که تا قیامت دوستانش را کفایت کند. امروز نوبت من است که نامه را بگشایم:

بسم الله الرحمن الرحیم
شما را سفارش مى‌كنم به رعايت تقواى الهى،پيشه كردن پارسايى در دين خود،كوشش بسيار براى خدا، راستگويى، امانت پردازى به كسى كه چيزى به شما سپرده خواه نيكوكار باشد و خواه بدكار، انجام سجده‌هاى طولانى و خوش همسايگى …
زيرا هر يك از شما كه در دينش پارسا و در گفتارش راستگو باشد و امانت مردم را بپردازد و با آنان خوش اخلاقى نمايد، در اين صورت گويند: اين يك شيعه است! من از شنيدن آن جمله شادمان مى‌شوم.
از خدا پروا نماييد و زينت باشيد نه مايۀ زشتى [و سرافكندگى]،همۀ دوستى را به سوى ما بكشانيد و هر زشتى را از ما دور نماييد؛ زيرا هر خوبى كه در حقّ‌ ما گفته آيد ما شايستگى آن را داريم و هر بدى كه در بارۀ ما بر زبان آيد ما چنان نيستم…
بسيار ياد خدا و ياد مرگ نماييد و بسيار به تلاوت قرآن بپردازيد و صلوات بر پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرستيد؛ زيرا صلوات بر رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله ده حسنه دارد. آنچه را به شما سفارش كردم در حفظ‍‌ آن بكوشيد، شما را به خدا مى‌سپارم و به شما درود مى‌گويم.[1]

صفحات: 1· 2

رهبر انقلاب در آن دیدار با تمجید از مقام برجسته علمی و معنوی حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع)، از ایشان به عنوان یک محدث عظیم الشأن و یک مؤلف بزرگ نامبردند و بیان کردند: «تا جایی که برای ما محرز شده است، حضرت عبدالعظیم اولین کسی است که خُطب امیرالمؤمنان(ع) را در یک کتاب جمع آوری کرده است و تقریباً در 150 سال قبل از گردآوری نهج البلاغه بوسیله سید رضی، نهج البلاغه ای متشکل از خطب امیرالمؤمنین را تألیف کرده است.»

حضرت آیت الله خامنه ای همچنین بر مقام والای معنوی حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) تأکید کرده و گفتند: «درباره مقام معنوی ایشان هم روایت است که کسی از اهالی ری خدمت امام هادی(ع) رسید و عرض کرد که من به زیارت حضرت حسین ابن علی(ع) به کربلا رفته بودم و حضرت به ایشان فرمودند که اگر عبدالعظیم(ع) را در ری زیارت کنی، مثل این است که حضرت ابی عبدالله الحسین(ع) را در کربلا زیارت کرده باشی.»

اما رهبر انقلاب در توضیح این روایت به یک نکته خاصی اشاره کردند و آن انگیزه حضرت امام هادی(ع) از بیان این روایت بود که ایشان می خواستند که این مشعل نورانی در این نقطه از ایران بدرخشد و همچنین می خواستند که آحاد ملت مسلمان از نور این مشعل انوار اهل بیت(ع) بهره مند شوند.

رهبر انقلاب در این دیدار در ذکرِ یک روایت دیگر نیز گفتند: یک روایت دیگر از حضرت هادی علیه السلام است که هم جنبه علمی حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام را نشان می دهد و هم جنبه معنوی ایشان را و آن این است که کسی خدمت امام هادی علیه السلام می رسد و حضرت از او می پرسد: «تو از کجا هستی؟» و او پاسخ می دهد: «اهل ری هستم» و حضرت به او می فرمایند: «تو هر مشکلی در امر دین داشتی می توانی به عبدالعظیم مراجعه کنی یعنی ایشان را به عنوان یک مرجع دینی معرفی می کنند و سپس می فرمایند: «سلام من را به ایشان برسان» که این هم گویای مقام و منزلت معنوی ایشان است.

صفحات: 1· 2