مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

موضوع: "ماه رجب"

روز پدر

ارسال شده در 21 فروردین 1396 توسط الزهرا واوان در مناسبت ها, ماه رجب

نامگذاری ایام به نام های خاص معمولا با هدف زنده نگه داشتن یاد آن ماجرا و فراهم کردن زمینه های ترویج و تبلیغ آن و بیان محاسن و فضایلی است که معمولا در سایه آن حادثه مبارک، برای مردم و جامعه، مورد انتظار است. روز پدر، روز مادر و ده ها مناسبت دینی دیگر، که هر یک را به تناسب موضوع و ماجرا برای تجلیل و یادآوری قدر و منزلت گروهی از اقشار جامعه، در نظر گرفته اند، از این قبیل است.

نکته اساسی این است که چه مقدار از این فرصت های خوب و بی بدیل استفاده می شود و مردم ما تا چه اندازه برای بهره برداری بهتر از آن مناسبت ها، برنامه ریزی می کنند و دستگاه های مجری یا رسانه ها تا چه مقدار در این باره فرهنگ صحیح و درستی را ترویج می کنند؟

نامگذاری روز پدر بیش از آن که ما را با فضایل مولا علی علیه السلام آشنا سازد، جوانبی را در پی داشت که با هدف اصلی این نامگذاری چندان سازگار نبود. ولادت مولی الموحدین امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام روزی بود که همه عالم و همه مسلمانان اعم از شیعه و سنی به ولادتش افتخار می کنند. ولادت مولود عزیزی که سه روز در کعبه، اولین خانه عبادی روی زمین، مورد پذیرایی خداوند و ملائکه قرار گرفت. مولودی که پیامبر عظیم الشأن اسلام در باره حضرتش فرمودند: « ذِکرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَادَةٌ وَ ذِکرِی عِبَادَةٌ وَ ذِکرُ عَلِی عِبَادَة؛ ذکر خداوند عبادت است. ذکر و یاد من(پیامبر) عبادت و ذکر و یاد علی نیز، عبادت است»(بحار الانورا، ج 36، ص 370)

آن حضرت فرمودند: «مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ عَلِیاً مِنِّی وَ أَنَا مِنْ عَلِی. .. مَنْ أَحَبَّ عَلِیاً أَحْبَبْتُهُ وَ مَنْ أَبْغَضَ عَلِیاً أَبْغَضْتُه؛ مردم بدانید که علی علیه السلام از منست و من از علی. هر کس علی را دوست بدارد؛ او را دوست دارم و هر کس علی را دشمن بدارد؛ او را دشمن دارم» (امالی صدوق، ص 126)

رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایتی، حضرت علی علیه السلام را ملاک ایمان و نفاق قرارداده و فرمودند:«یا عَلِی حُبُّک إِیمَانٌ وَ بُغْضُک نِفَاقٌ وَ کفْر؛ یا علی دوستی شما نشانه ایمان و دشمنی با شما نشانه کفر و نفاق است »(بحار الانوار، ج 39، ص 42).

روز پدر مبارک

این شخصیت عزیزی که نام و یادش و دوستی و دشمنی اش، برای سعادت و شقاوت هر انسانی سرنوشت ساز است؛ بر مسلمانان لازم است که بیش از بیش با زندگی سرشار از معنویت آن حضرت آشنا شوند و بخصوص در روز ولادت یا شهادتش، بیشتر به آشنایی با زندگی مولا بپردازند.

اما این روزها نامگذاری روز پدر، ولادت آن حضرت و عظمت و اهمیت ماجرای ولادت را تحت الشعاع قرار داده است. براستی آیا تبلیغ کالاهای تجاری و خدمات اقتصادی، با توجه دادن به روز پدر و موضوعاتی مانند هدیه به پدر، از طریق رسانه های جمعی، قابل توجیه است؟

هدف اصلی از تعطیلی چنین ایامی در کشور اسلامی ما، بیشتر رعایت حرمت این روز مبارک و فراهم کردن زمینه حضور مردم در مراسم سرور یا عزای اهل بیت علیهم السلام و آشنایی بیشتر با زندگی و روش ایشان است. آیا این روزها، این مسئله تا چه حد در این فرصت مبارک، مورد نظر عموم افراد جامعه و مراکز یا رسانه های فرهنگی و اطلاع رسانی کشور قرار گرفته بود؟

پدر مقامی بالا و والا دارد و خداوند هر جا که دستور به عباد خود داده، بلافاصله دستور به احسان و احترام به والدین را نیز داده است؛ و این حاکی از مقام شامخ و والای والدین است.«وَ إِذْ أَخَذْنا میثاقَ بَنی إِسْرائیلَ لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ وَ بِالْوالِدَین احساناً» (بقره، 83). در کتاب شریف مصباح الشریعه صفحه 70 از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند:«حسن سلوک و نیکویی به پدر و مادر، نتیجه شناخت پروردگار است. چرا که تحصیل رضای والدین و نیکویی به ایشان کردن از سایر اعمال حسنه بیشتر و پیشتر صاحب خود را به رحمت الاهی و رضای او نزدیک می کند، به شرط آنکه والدین مسلمان باشند و نیکویی به ایشان فقط برای رضای خدا باشد. چرا که حقّ پدر و مادر، مشتقّ از حقّ پروردگار است و خدمت به ایشان، خدمت به الاهی است ».

در قرآن کریم آمده است که: «فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کریماً؛ به والدین افّ مگو و بر آنها فریاد مزن و سخن درشت مگو و با آنان سخنی کریمانه بگو»(اسراء، 23). نباید به پدر و مادر کوچکترین کلمه ای که آنان را آزار می دهد؛ گفت. حرمت و شأن والدین بسیار بالاست. در نتیجه در تمام ایام، باید به والدین محبت کرده و احترام بگذاریم، نه آن که صرفاً به برخی کارهای صوری و اقدامات تقلیدی، مانند هدیه دادن، اکتفا شود.

چرا در روز ولادت با سعادت و ملکوتی حضرت امیرالمومنین، به بهانه روز پدر، امروزه در فرهنگ ما، تولید و اشاعه مطالبی سخیف، بی ارزش، ناشایست و حتی مغرضانه از طریق پیامک ها رواج پیدا کرده است؟ چرا شخصیت والای پدر و جایگاه او را از طریق ارسال مطالب سبک و بی محتوا و با استفاده از ابزارهای الکترونیکی در اینترنت و موبایل به تمسخر گرفته می شود؟ چرا ما باید سرور و شادمانی خودمان را در قالب جک و لطیفه هایی بیان کنیم که چه بسا توسط دشمنان اهل بیت ساخته و پرداخته شده است، تا روز مبارک ولادت بزرگان دین یا روزهای اعیاد بزرگ مذهبی ما را تحت الشعاع این گونه مسائل قرار دهند؟

آیا شایسته است که در روز مبارک ولادت آن حضرت که اولین روز از ایام البیض هم می باشد، به تبادل و ارسال چنین مطالبی در حد زیاد پرداخته شود؟ آیا مناسب است که حتی برخی متدینین نیز به این مسأله دامن زده و از انتشار چنین پیامک های بی ارزش و مضحک، ابایی نداشته باشند.

چرا در پیام تبریک ها هیچ کس به این که امیرالمؤمنین علی علیه السلام، مانند رسول الله صلی الله علیه و آله پدر امت هستند، اشاره ای نکرد. مگر نه این است که ما از عاشقان و دلباختگان آن حضرت هستیم. براستی آیا علی علیه السلام، پدر ما نیست؟ چگونه روز پدر را به هم تبریک گفتیم در حالی که هیچ نشانی از پدر واقعی و سیره و منش او در رفتار و کردار ما مشاهده نشد؟ امید است که پدران و فرزندان این مرز و بوم، به جای این هدایای مادی، در روزهای پدر آینده و بلکه در همه زندگی، خلق و خوی آن پدر اصلی شیعیان را به یکدیگر هدیه دهند.

صفحات: 1· 2

13 رجب بهانه روز پدر روز پدر عباده و ذکر علی عباده مادر ماه رجب من نامگذاری روز پدر ولادت امیر المومنین(ع) پدر پدران

فرم در حال بارگذاری ...

حق پدر در روز پدر

ارسال شده در 21 فروردین 1396 توسط الزهرا واوان در احادیث و ادعیه خاندان عصمت, ماه رجب

پيامبر اکرم-صلی الله عليه و اله :

حقُّ عليٍّ على هذهِ الاُمّةِ كحَقِّ الوالِدِ على وَلَدِهِ.

حقّ على علیه السلام

 بر اين امّت همچون حقّ پدر است بر فرزند.

13 رجب امام علی(ع) حدیث روز پدر ماه رجب میلاد با سعادت حضرت علی (ع) پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله کوثر بلاگ

فرم در حال بارگذاری ...

مردی از نوعی دیگر

ارسال شده در 21 فروردین 1396 توسط الزهرا واوان در خاندان عصمت, ماه رجب

^{تو زیباتر از همسالانت بودی، رشیدتر، چابک تر و سرزنده تر.}

^{تو از آن هاشم بودی و هاشمیان سرآمد همه قبایل عرب.}

^{حشمت و شکوه خانواده تو زبانزد خاص و عام بود.}

^{جز حسرت و حسادت دختران مکه نسبت به تو، انتظاری از آنها نمی رفت.}

^{تو حتی، رؤیاهایت نیز، با خوابهای دیگران، تفاوت داشت.}

^{یادت می آید.}

^{دوشیزه ای نو سال بودی که شبی در خواب، خود را صاحب چهار شمشیر و}

^{یک زره یافتی. آنها را برداشتی و در راهی که پیش از آن هرگز نرفته بودی و}

^{نمی شناختیش، قدم گذاشتی…}

^{نمی ترسیدی، دلت آرام بود و قلبت مطمئن، حسی آشنا وجودت را لبریز کرده بود…}

^{آنقدر رفتی تا نهری مواج روبرویت پیدا شد و تو ناگزیر از عبور بودی…}

^{حتی فکرش را هم نمی کردی، میان آب، یکی از شمشیرهایت را از دست بدهی!}

^{اما این تازه شروع کار تو بود.}

^{این بار، بیابانی سنگزار، تو را به خود فرا خواند و افتادن و شکستن شمشیر دوم، دلت را لرزاند…}

^{اگر صبوریت یاری نمی کرد، قدم از قدم برنمی داشتی، اما دو تیغ دیگر را به خود چسباندی و گامهایت را استوارتر برداشتی…}

^{گویی دست تقدیر بر حریم رؤیایت نیز راه یافته بود و تو را سایه به سایه تا واپس گرفتن دو شمشیر دیگر دنبال می کرد…}

^{و اینگونه بود که بی هیچ لغزش پا و سستی دستی، شمشیر سوم از آغوشت بیرون آمد و تو با حیرت و بهت، بال و پر درآوردنش را شاهد بودی…}

^{دیگر تمام دل خوشی ات، شمشیر چهارمت بود و نمی دانستی حکایت عجیب تر او، چطور قطره های عرق را بر سر و روی به ظاهر آرام تو بر بالش ات، نشانده است.}

^{شمشیر آخر، در خم کوچه ای از دستت رها شد و تو، تا به خود آمدی، او را شیری غران یافتی که یالهای انبوهش هیبتی وصف ناشدنی به او بخشیده بود…}

^{ترس و هراس، آن به آن، بیشتر در دلت جای می کرد، تا اینکه شبحی نورانی میان تو و حیدر فاصله انداخت و هر لحظه به او نزدیک تر شد و یالهای بلند شیر را در دست گرفت و با خود برد…}

^{در پی نور همه صلابت شیر، بدل به نرمی و ملاطفت گشت…}

^{و تو ماندی و زرهی.}

^{تو ماندی و بیداریی که طعم خوب خواب می داد.}

^{دلت طاقت پنهانی رؤیای غریبت را نداشت…}

^{آن روز که شنیدی پیرزن کاهن یمنی، گذرش به شهر مکه افتاده، آسیمه سر به سراغش رفتی و تعبیر خوابت را از او جستی…}

^{کاهن به چشمان زیبایت خیره شد و تو را گفت:}

^{شمشیر، «پسر» است و زره، «دختر».}

^{روزی که دیر نیست، صاحب دختری و چهار پسر می شوی.}

^{حکایت آنها شنیدنی است:}

^{پسر نخست تو، نصیب آب خواهد شد.}

^{پسر دومت، معلول است و محروم از تلاش و مانده از کار.}

^{پسر سوم، شهیدی در راه خداست.}

^{و اما چهارمین آنها…}

^{سکوت سنگین کاهن، هر ثانیه را ساعتی نشانت می داد و تو در انتظار شنیدن، نه در التهاب شنیدن.}

^{پسر چهارمت، مردی شگفت در هستی تاریخ است.}

^{مردی که آسمان به او می بالد و زمین به او مباهات می کند.}

^{گر چه دور از تو، اما، در خانه ای پر از نور و برکت، پرورش می یابد.}

^{او مردی است از نوعی دیگر…1}

^{و تو هر سال رجب که به نیمه هایش نزدیک می شود، می آیی، کنار این خانه می نشینی، به پرده عظیمش دست می سایی و خاطره پسر چهارمت «علی» را مرور می کنی…}

^{آری اینجا،}

^{همینجا بود که صحن و سرایش برای تو گشوده گشت و اولین عاشقانه های خدا در گوش «علی» زمزمه شد.}

صفحات: 1· 2

13رجب امام علی حضرت علی خواب دختر رجب روز پدر رویا زره شمشیر شیر مردی از نوع دیگر میلاد با سعادت حضرت علی

فرم در حال بارگذاری ...

ویژگی‌های ماه رجب از منظر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)

ارسال شده در 20 فروردین 1396 توسط الزهرا واوان در ماه رجب

عبدالکریم پاک نیا تبریزی

مقدمه

تاکی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

خواهد به سر آید، شب هجران تو یا نه؟

ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

رفتم به در صومعه عابد و زاهد

دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد

در میکده رهبانم و در صومعه عابد

گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

یعنی که تو را می‌طلبم خانه به خانه[1]

ماه رجب، آغاز پرفضیلت‌ترین ماه‌های سال قمری (رجب، شعبان و رمضان) است. ماه رجب را «أَصَب» به مناسبت ریزش رحمت الهی می‌گویند و به مناسبت تعطیل شدن جنگ و قتال و حرمت و عظمت آن «اَصَمْ» نام‌گذاری کرده‌اند.[2]

ماه رجب، به دلیل برخورداری از مزایای گوناگون و توجه به ابعاد معنوی و مناسبت‌های آن، ماه معرفت، عبادت، ولایت، رسالت، شهادت، شرافت و عبودیت است و رجب به معنای باعظمت است.[3]

این ماه پربرکت نامهای دیگری نیز دارد؛ نام‌هایی مثل ماه آمرزش‌خواهی (شهرُ الاستغفار)؛ ماه تک (رَجَبُ آلفرد) به دلیل تنها واقع‌شدن و جدا شدن آن از سایر ماه‌های حرام؛ ماه سرشار (رَجَبُ الاَصَبّ) به دلیل نزول سرشار رحمت الهی؛ ماه امیرمؤمنان (شهرُ امیرِالمؤمنین)، ماه ریسمان الهی (اَصَمْ) یعنی برخوردار از فضیلتهای بسیار و یا به معنای کر و ناشنوا که از شهادت به گناهان بندگان در روز قیامت کر است و فقط به خوبی‌ها شهادت می‌دهد و بالاخره نام دیگرش رجب المرجَّب به معنای بزرگ و باهیبت است که حقیقتاً مهابت معنوی این ماه تمام عاشقان راه حق و سالکان طریق سعادت را تحت تأثیر قرار می‌دهد و آنان با زبان حال و قال زمزمه می‌کنند که:

عقده دل وا نما، ماه رجب می‌رسد
هلهله کن عاکفا، ماه طرب می‌رسد

با توجه به اهمیت مناسبت‌های مختلف ماه رجب و مراسم‌های عرفانی آن، در این نوشتار با اشاره به عظمت و فضائل ماه مبارک رجب، نکات و لطائفی را در این مورد، به عاشقان معرفت و پاسداران معنویت، تقدیم می‌کنیم.

امیدواریم در پرتو آشنائی بیش‌تر با معارف قرآن و اهل‌بیت (علیهم السلام) از این فرصت‌های طلائی بیش‌ترین بهره را برده و در گسترش عطر معنویت در جامعه از این طریق سهیم باشیم. انشاءالله

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) در فضیلت این ماه می‌فرماید: «أَلَا إِنَّ رَجَبَ شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُّ وَ هُوَ شَهْرٌ عَظِیمٌ وَ إِنَّمَا سُمِّیَ الْأَصَمَ لِأَنَّهُ لَا یُقَارِنُهُ شَهْرٌ مِنَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حُرْمَةً وَ فَضْلًا وَ کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ یُعَظِّمُونَهُ فِی جَاهِلِیَّتِهَا؛[4][ای مردم] بدانید که ماه رجب ماه “اصم” خداوند است و همانا ماهی است بس بزرگ و علت نام‌گذاری این ماه به “اصم” این است که هیچ ماهی از ماه‌های سال از نظر فضیلت و حرمت نزد خدای تبارک و تعالی، به آن نمی‌رسد. حتی اهل جاهلیت نیز در عین جاهلیتشان آن را گرامی می‌داشتند.»

الف. ویژگی‌های ماه رجب از منظر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله)

1. در آستانه رضوان الله

بندگان خدا با رسیدن موسم رجب در معرض رحمت و رضوان الهی قرار دارند که به اندک تلاشی و عمل به ساده‌ترین دستورات این ماه، به عالی‌ترین مقامات معنوی دست می‌یابند؛ به این جهت رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمود:«أَلَا فَمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ یَوْماً إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً اسْتَوْجَبَ رِضْوَانَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ وَ أَطْفَی صَوْمُهُ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ غَضَبَ اللَّهِ وَ أَغْلَقَ عَنْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ النَّارِ؛ وَ لَوْ أَعْطَی مِلْ‌ءَ الْأَرْضِ ذَهَباً مَا کَانَ بِأَفْضَلَ مِنْ صَوْمِهِ؛[5]بدانید که اگر کسی یک روز رجب را به خاطر ایمان و پاداش الهی روزه بگیرد، سزاوار رضایت بزرگ‌تر خداوند می‌شود و روزه او در این روز خشم خدا را خاموش کرده و دری از درهای آتش را به روی او می‌بندد. و اگر به اندازه زمین طلا بدهد، بهتر از روزهٔ ماه رجب نخواهد بود.»

2. ماه پیامبر(صلی الله علیه و آله)

آن گرامی ماه رجب را ماه خویش می‌خواند، چرا که هر مناسبت و عملی در این ماه با وجود مقدس آن حضرت پیوند دارد؛ به‌ویژه بعثت آن وجود گرامی در این ماه که آغاز نجات عالم هستی از جهل و ظلمت شد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می: «أَلَا إِنَّ رَجَبَ وَ شَعْبَانَ شَهْرَایَ وَ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِی؛‌[6] آگاه باشید! ماه رجب و ماه شعبان دو ماه من هستند و ماه رمضان ماه امتم.»

3. فقط عمل خالص

پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله) شرط اساسی استفاده از برکات ماه رجب را فقط عمل مخلصانه می‌داند و می‌فرماید: «وَ لَا یَسْتَکْمِلُ أَجْرَهُ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الدُّنْیَا دُونَ الْحَسَنَاتِ إِذَا أَخْلَصَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛[7][در پذیرش اعمال ماه رجب،] جز حسنات چیز دیگری از امور دنیا پاداش او را کامل نمی‌کند، البته در صورتی که خالصانه فقط برای خدای عزّوجلّ انجام داده باشد.»

4. ده دعای مستجاب

یکی از بهترین پاداش‌های این ماه، ده دعای مستجاب در هنگام افطار است که حضرت فرمود: «وَ لَهُ إِذَا أَمْسَی عَشْرَ دَعَوَاتٍ مُسْتَجَابَاتٍ إِنْ دَعَا بِهِ دَاعٍ بِشَیْ‌ءٍ فِی عَاجِلِ الدُّنْیَا أَعْطَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِلَّا ادَّخَرَ لَهُ مِنَ الْخَیْرِ أَفْضَلَ مِمَّا دَعَا مِنْ أَوْلِیَائِهِ وَ أَحِبَّائِهِ وَ أَصْفِیَائِهِ؛[8]و موقعی که شب و هنگام افطار روزه‌دار در ماه رجب فرامی‌رسد، از سوی خداوند ده دعای مستجاب دارد. اگر خواسته دنیایی داشته باشد، خدا به او می‌دهد و الا خیرهایی برای او ذخیره می‌کند که از بهترین چیزهایی است که اولیا و برگزیدگان خدا آن را در دعای خود خواسته‌اند.»

5. ماه آغاز زندگی پاک

مَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ ثَلَاثِینَ یَوْماً نَادَی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ یَا عَبْدَ اللَّهِ أَمَّا مَا مَضَی فَقَدْ غُفِرَ لَکَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فِیمَا بَقِیَ؛[9]کسی که سی روز از ماه رجب را روزه بگیرد، یک منادی از آسمان صدا می‌زند: ای بنده خدا گذشته‌ات بخشیده شد، در بقیه عمر عمل خود را از نو شروع کن.»

و در ادامه رسول خدا(صلی الله علیه و آله)وعدهٔ بهترین پاداش بهشتیان را به او می‌دهد.

روشی سهل‌الوصول

در ادامه گفتگوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) با مسلمانان عرض شد: ای پیامبر خدا، کسی که به علت ضعف یا مرض، یا بانویی که به علت عذر شرعی نتواند روزه بگیرد، چه‌کاری انجام دهد تا به آنچه فرمودی برسد؟

آن حضرت فرمود: « یَتَصَدَّقُ کُلَّ یَوْمٍ بِرَغِیفٍ عَلَی الْمَسَاکِینِ وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ إِنَّهُ إِذَا تَصَدَّقَ بِهَذِهِ الصَّدَقَةِ کُلَّ یَوْمٍ نَالَ مَا وَصَفْتُ وَ أَکْثَرَ إِنَّهُ لَوِ اجْتَمَعَ جَمِیعُ الْخَلَائِقِ کُلُّهُمْ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عَلَی أَنْ یُقَدِّرُوا قَدْرَ ثَوَابِهِ مَا به لغوا عُشْرَ مَا یُصِیبُ فِی الْجِنَانِ مِنَ الْفَضَائِلِ وَ الدَّرَجَاتِ؛ برای هر روز قرص نانی به مساکین صدقه بدهد. قسم به کسی که جانم به‌دست اوست، اگر هر روز این‌طور صدقه بدهد، به آنچه گفتم و بیش از آن می‌رسد؛ زیرا اگر جمیع مخلوقات آسمان‌ها و زمین همگی جمع شوند تا مقدار ثواب این عمل را معین کنند، به یک دهم فضائل و درجاتی که در بهشت به آن می‌رسد، نمی‌رسند.»

عرض شد: ای رسول خدا کسی که نتواند صدقه بدهد چه کاری انجام دهد تا به آنچه فرمودی برسد؟ حضرت فرمودند:

«یُسَبِّحُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ کُلَّ یَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ إِلَی تَمَامِ ثَلَاثِینَ یَوْماً بِهَذَا التَّسْبِیحِ مِائَة مَرَّة؛ با این تسبیح در هر روزِ ماه رجب صد بار خدا را این‌گونه تسبیح می‌کند تا سی روز تمام شود: سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لَا یَنْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلَّا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ.»[10]

6. رفع عذاب در این ماه

ثوبان از همراهان پیامبر (صلی الله علیه و آله) می: با رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در قبرستان بودیم. حضرت ایستاد و گذشت و دوباره ایستاد. عرض کردم: یا رسول‌الله، چرا این‌گونه رفتار می‌کنید؟ پس آن حضرت گریه شدیدی کرد، ما هم گریه کردیم. آنگاه فرمود: «هَؤُلَاءِ یُعَذَّبُونَ فِی قُبُورِهِمْ فَدَعَوْتُ اللَّهَ أَنْ یُخَفِّفَ عَنْهُمْ فَفَعَلَ فَلَوْ صَامُوا مِنْ رَجَبٍ وَ قَامُوا لَیْلَهُ مَا عُذِّبُوا فِی قُبُورِهِمْ؛[11][ای ثوبان] اینان کسانی هستند که عذاب می‌شوند در قبورشان؛ من از خدای متعال درخواست کردم که عذاب آنها را تخفیف دهد و خداوند عذاب آنها را تخفیف داد. [سپس پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود:] اگر [کسانی از اهل این قبرستان، که در عذاب‌اند، یک روز] از ماه رجب را روزه گرفته بودند و یک شب را تا صبح قیام می‌کردند و به عبادت می‌پرداختند، در قبرها معذب نمی‌شدند.»

سایر ویژگی‌های ماه رجب در نگاه پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله)، عبارتند از: «ماه حرام»، «بهترین زمان انجام عمره»، «موسم عذرخواهی»، «فرصت تکمیل خوبی‌ها» و… که در اینجا بنا به رعایت اختصار، از ذکر روایات مربوط به این ویژگی‌ها صرف نظر می‌کنیم.

رجب رفع عذاب در این ماه ماه رجب ماه پیامبر ویژگی های ماه رجب از منظر پیامبر اکرم(ص)

فرم در حال بارگذاری ...

این الرجبیون

ارسال شده در 20 فروردین 1396 توسط الزهرا واوان در ماه رجب

وقتی انسانهای مؤمن، احترام ماه با عظمت رجب را که ماه رحمت و ریزش فیض الهی است نگه داشتند ومقام و منزلت آن را شناختند با تلاش در راه بندگی خدا و کوشش برای جلب رضایت الهی و نیکی و احسان به بندگان و پرداختن به عبادتهایی چون نماز، روزه، مناجات و شب زنده د اری با تمام شرایط، تلاش کردند، حق این ماه با برکت را ادا کرده اند. این گونه افراد با تأیید ملائکه شاهد اعمال، از کسانی شمرده می شوند که اهل ماه رجب و به اصطلاح «رجبیّون» هستند، و رجبیّون در روز قیامت از جایگاه و منزلت بسیار والایی برخوردارند، همان طور که امام صادق علیه‏السلام فرمود: «اذا کان یوم القِیامَةِ نَادی مُنادٍ مِن بُطنانِ العَرشِ اَینَ الرَّجَبیُّونَ فَیقُومُ اناسٌ تُضیءُ وُجُوهُهم لِاَهلِ الجَمع عَلی رُؤسِهِم تیجانُ المُلکِ وَ ذَکرَ ثَواباً جَزیلاً اِلی اَن قالَ هذا لِمَن صامَ مِن رَجَبٍ شَیئاً وَ لَو یَوماً فِی اَوّلِهِ اَو وَسَطِه اَو آخِرِه؛21 هنگامی که روز قیامت برپا شود، منادی از بطن عرش ندا می دهد: کجایند رجبیون؟! پس مردمانی که چهره هایشان برای جمعیت [قیامت] می درخشد بر می خیزند و بر سرهای آنان تاج شاهی قرار دارد و آن گاه حضرت، پاداش فراوانی را نام برد تا فرمود: این پاداشها برای کسی است که در ماه رجب روزه گرفته باشد، گرچه یک روز از اوّلش و یا یک روز از وسطش و یا یک روز از آخرش.»

صفحات: 1· 2

این الرجبیون رجب فصل رحمت ماه رجب

فرم در حال بارگذاری ...

مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

آخرین مطالب

آخرین نظرات

Recent photos

Sidebar 2

موضوع: "ماه رجب"

تقویم مناسبتی

تقویم شمسی

سخنی از بهشت

حدیث

انتقادها و پیشنهادها

خبرنامه

جستجو گر گوگل

موضوعات

کاربران آنلاین

فیدهای XML

پشتیبانی آنلاین

پشتیبانی

پیوند ها