مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

۱.آگاهی بخشی

۱-۱.خانواده ها خصوصاً مادران که ارتباط و مسئولیت بیشتری در تربیت دختران دارند:

اولاً: از حجاب کامل مثل چادر در مواجهه با نامحرم استفاده کنند، تا از این طریق فرزندان دختر نیز از همان کودکی با حجاب اسلامی آشنا شوند و از همان کودکی به آن عادت کنند. امروزه همه کارشناسان مسایل تربیتی به نقش فراوان و شگرف تمرین و عادت در تربیت فرزندان اذعان دارند.

ثانیاً: ابعاد مختلف مربوط به حجاب را برای فرزندان خویش تبیین کرده آنان را در جهت رعایت پوشش کامل اسلامی تشویق و ترغیب کنند.

ثالثاً: ترتیبی اتّخاذ کنند تا دخترانشان با کسانی دوست شده و ارتباط برقرار کنند که مقید به حفظ ظواهر شرعی در عین آراستگی ظاهری هستند.

۱-۲.مراکز آموزشی مانند آموزش و پرورش، در دوره های مختلف تحصیلی (ابتدایی، راهنمایی، متوسطه) در قالب کتاب های درسی، به طور سلسله وار مباحث مختلف حجاب را به شکل ترتیب دوره های تحصیلی برای دانش آموزان دختر مطرح کنند تا از همان سنین خردسالی دختران جامعه نسبت به فلسفه حجاب، آثار مثبت حجاب و آثار منفی بدحجابی، آگاه شده و اعتقاد عمیق و راسخ پیدا کنند.

۱-۳.در مراکز آموزش عالی و دانشگاه ها که مقدار آگاهی افراد نسبت به این مسایل بیشتر است، در مورد شبهاتی که دختران و پسران دانشجو و اساتید، پیرامون اهمیت و ضرورت حجاب، آثار آن، کیفیت حجاب کامل و برتر اسلامی دارند، می توان جلسات پرسش و پاسخ و سخنرانی برگزار کرد.

۱-۴.مراکز فرهنگی و رسانه های جمعی مثل مطبوعات، با نگارش آثار و مقالات علمی و استدلالی به تبیین مسائل مهم و اساسی حجاب بپردازند و از درج مقالات و آثاری که به نوعی در تضعیف حجاب کامل اسلامی بانوان خدشه کرده و اثر منفی دارد اجتناب کنند.

۱-۵.صدا و سیما به عنوان گسترده ترین وسیله ارتباط جمعی نقش مهمی در تبیین مسائل مختلف مربوط به حجاب دارد. ضمن آنکه رعایت پوشش اسلامی خانم ها در فیلم ها نقش خاصی در ارائه الگوی صحیح حجاب به مخاطبین و خصوصاً نسل جوان دارد.

2.معرفی الگوهای شایسته

یکی دیگر از راهکارهای ترویج فرهنگ حجاب، الگودهی است. انسان فطرتا الگوگزین و اسوه پذیر است و دوست دارد ارزش های باورمند خود را در چهره های مجسم دیده و همانندسازی کند. الگوها و نمونه های اخلاقی، همیشه نیروی محرکه جامعه بوده اند و کاروان بشریت را به هدف های متعالی سوق داده اند. با معرفی الگوهای شایسته از صدر اسلام و ایجاد تنوع در پوشش اسلامی، می توان تا حدود زیادی به نیازهای بانوان پاسخ داد.

مراکز آموزشی نظیر وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم و حتی دیگر مراکزی که زنان به عنوان معلم و استاد شاغل هستند و نقش الگویی برای افراد جامعه خصوصاً دختران و بانوان را دارند، آراسته بودن آن ها به حجاب کامل اسلامی می تواند تأثیر فراوانی بر مخاطبان و دختران داشته باشد.

۳.تشویق

این اصل در تربیت انسان کاربرد فراوان دارد. ماهیت تشویق ها متفاوت است و می تواند بار عاطفی، مالی، تشریفاتی، شغلی، سیاسی، عملی و امثال آن داشته باشد که در ترویج فرهنگ حجاب مورد استفاده قرار خواهد گرفت. اگر فردی نیازمند نوعی تشویق نباشد، باید از نوع دیگر بهره بگیریم. احترام لازم و محسوس مردم به بانوان با حیا و با حجاب جامعه سبب ترویج فرهنگ حجاب خواهد شد. همان طور که برخورد منفی با زنان بی حجاب نیز می تواند عاملی بازدارنده به حساب آید؛ با این شرط که حد و اندازه آن را باید رعایت کرد تا به لجاجت نینجامد.

۴.فعالیت های علمی، فرهنگی و هنری

انتشار نشریه و کتاب، تشکیل میزگرد های ادبی، فراخوانی مقاله، تعیین موضوع حجاب برای انشا و پرسش، به کارگیری هنرهای تصویری، مسابقات فرهنگی، پخش آیات، روایات و کلمات حکمت آمیز و تصاویر الهام بخش درباره حجاب در محیط های عمومی، تابلوهای شهری و محیط های مناسب دیگر و … آثار مثبتی دارند. تولید برنامه ها و فیلم های مفید و آموزشی نیز در رادیو و تلویزیون اثری فراگیر دارد. رعایت کامل پوشش دینی بانوانی که در فیلم های سینمایی و تلویزیونی بازی می کنند یا عکسی که با پوشش اسلامی در صفحات مطبوعات به چاپ می رسد، آثار مثبتی دارد.

۵.احیای امر به معروف و نهی از منکر

پس از تقویت ریشه های حجاب، شناخت معروف و اجرای امر به معروف و نهی از منکر تأثیر به سزایی در ترویج فرهنگ حجاب دارد. امر و نهی دینی، تکلیف عمومی است. زن، ناموس جامعه اسلامی است و همه باید در حفظ این گوهر الهی بکوشند. جامعه دینی، هیچ گونه تساهل و تسامحی را در این راستا برنمی تابد. بی اعتنایی در این راه پسندیده نیست ولی وسواس و بدگمانی هم کارساز نخواهد بود.[8]

صفحات: 1· 2

برخی گمان کرده‌اند که مسلمانی صرفاً انجام کارهای خوب است، به همین خاطر نیازی نیست که انسان نمار بخواند یا دیگرعبادات را انجام دهد، این ادعا با شاکله و اساس دین سازگاری ندارد، زیرا از دیدگاه قرآن کریم، اساس اسلام، تسلیم بودن در مقابل خداوند متعال است.[آل‌عمران/10] لذا اگر شخصی کافر شود و خداوند را انکار کند، اعمال خوب وی در قیامت، از بین می‌رود و حبط می‌شود.[ابراهیم/18]
بنابراین برای رسیدن به سعادت واقعی، انسان باید مطابق آن‌چه خداوند متعال توسط پیامبران به وی رسانده عمل کند، و کمک کردن وی به دیگران نیز باید به خاطر دستور خداوند متعال باشد. برخی عمل بر طبق حسن و قبح عقلی را برای سعادت کافی می‌دانند، ولی این سخن درست نیست واگر شخصی این ادعا را قبول کند، هدف بعثت پیامبران الهی بی‌معنا می‌شود. چرا که ما نمی‌دانیم در جهان آخرت چه عملی ثواب بیشتری دارد و ما را نجات می‌دهد، لذا به وحی نیازمندیم. در نتیجه برای سعادتمند شدن در آخرت باید به تمام دستورات انبیا و در حال حاضر به تمام دستورات قرآن کریم اعم از عبادات و غیز آن عمل کنیم.

روز عـيـد فـطـر، خـودِ روز مـورد تـوجـه پـروردگـار و روز نـزول مـغـفـرت و رحـمـت الهـى بـر مـؤ مـنـان اسـت . ايـن روز را هـم بـايـد مـثـل ايام ماه مبارك رمضان ، قدردانى كرد. امام مجتبى (عليه السّلام ) ـ طبق روايتى ـ در روز عـيـد فـطـر، از راهـى عـبـور مـى كـرد. ديـد جـمـعـيـتـى ايـسـتـاده اند و بازى مى كنند و بى خـيـال و بـى توجه به اهميت اين روز، با غفلت خودشان سرگرم اند و مى خندند. كنار آن جمعيت ايستاد و فرمود:
(( اِنَّ اللّهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانِ مِضْمارا لِخَلْقِهِ))؛ خداوند، ماه رمضان را ميدان مسابقه اى براى بندگانش قرار داده است .
((فـَيـَسـْتـَبـِقـُونَ فيهِ بِطاعَتِهِ اِلى مَرْضاتِهِ))؛ كه در اين ميدان مسابقه ، به وسـيـله ى اطاعت او، به سوى رضايت او با يكديگر مسابقه بگذارند و از يكديگر پيشى گيرند.
((فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفازُوا))؛ در اين ماه رمضانى كه گذشت ، عده اى توانستند پيشى بگيرند و از ديگران جلو بيفتند، و اينها پيروز و موفق شدند.
((وَ قَصُرَ آخَرُونَ فَخابُوا))؛ اما عده ى ديگرى ، در همين ماه رمضان كوتاهى كردند. آنها نتوانستند خود را به درگاه رحمت الهى برسانند، و ماءيوس و نوميد شدند.
((فـَالْعـَجـَبُ كـُلُّ الْعـَجـَبِ مـَنْ ضاحَكَ لاعَبَ فىِ الْيَوْمِ الَّذى يُثابُ فيهِ الْمُحْسِنُونُ وَ يـُخـْسـِرُ فـيـهِ الْمـُبـْطـِلُون ))؛ تـعـجـب اسـت از كـسـانـى كـه بـى خـيـال مـى خـندند و به لعب مشغول مى شوند. در آن روزى كه نيكوكاران خرمنهاى ثواب را مـى چـيـنـنـد و مـى بـرنـد، و مـحـرومـان ، خـسـارت خـود را تـحـويـل مـى گـيـرنـد، خـسـارتـهـاى آنـان دامـنـگـيـرشـان مـى شـود. روز بـزرگى است . مثل روز قيامت است . در اين روز، كسانى كه در ماه رمضان توانسته اند رضاى الهى را به دسـت بـيـاورنـد، پاداش ‍ خود را از خداى متعال خواهند گرفت . امروز روزى نيست كه انسان بتواند در آن ، به غفلت سركند. سپس در ادامه فرمود:
((لَوْ كـُشـِفَ الْغـِطـاءُ لَعـَلِمـُوا اَنَّ الْمـُحـْسـِنَ مـَشـْغـُولٌ بـِاحـْسانِهِ، وَ الْمُسى ءُ مَشْغُولٌ بـِاسـائَتـِه (175)))؛ اگـر چشم بصيرت ، نافذ مى شد و پرده ى حجاب مادى از مـقـابـل چـشـمـهـاى مـا كـنـار مـى رفـت ، مـى ديـديـم كـه نـيـكـان مـشـغـول جـمـع آورى پـاداش ‍ خـودنـد و بـه بـرداشـتـن ثـواب ، مـشـغول و سرگرمند، چنان كه بدان سرگرم به نتايج كوتاهيهاى خودشان هستند.(176 )

صفحات: 1· 2

سفره دارد جمع می‌گردد، گــدا را عفــو کن
باز هم خوبی کن و ایــن مبتلا را عفــو کن
دیگر از این توبـه‌ها دارم خجالت می کشم
یا رب این شرمنده غــرق خطا را عفــو کن
دست خالی آمـدم، بـا دست خالی می روم
یا ڪریم این روسیاهِ بی نـوا را عفــو ڪن
پیش مــردم آبــروی بنده ات را حفظ ڪن
خوب وبد، دَرهَم بخر، ای‌یار، ما را عفو کن
جان آقــای خراســان، جــان سلطانِ غریب
هم وطن‌های علی، موسی‌الرضا را عفو کن
مـن گنهڪار و تــویی غفار، یا ربِ الحسین
جان اربابم بیــا ایــن بنده هـا را عفــو ڪن

شوق دیدار یار

از برجسته ‏ترين و به ياد ماندنى‏ترين ساعات روز عيد فطر لحظاتى است كه منتظران راستين ظهور حضرت ولى عصر(عج) آرزوى ديدار آن حضرت را كرده و در فراقش با دلى مملو از اميد اشك حسرت مى‏ريزند.

آنان به ياد سخن حضرت باقر عليه السلام مى‏افتند كه فرمود: «ما مِن يَومِ عَيدٍ لِلمُسلِمينَ اَضحَىً وَلا فِطرٍ اِلا و هُوَ يُجَدِّدُ الله لآلِ مُحَمَّدٍ(ع) فِيهِ حُزناً قالَ قُلتُ وَ لِمَ ذلِك قالَ اِنَّهُم يَرَونَ حَقَّهُم فى اَيدى غَيرِهِم؛(6) هيچ عيد فطر و قربان نيست كه با آمدن آن غم و اندوه آل محمد(ص) تجديد شود راوى گفت: چرا در روز عيد غمگين مى‏شوند؟ امام فرمود: زيرا آنان حق خود را در دست ديگران مى‏بينند و از اين كه افراد غير شايسته بر جايگاه رهبرى امت قرار دارد و امام راستين هنوز ظهور نكرده است كه حكومت عادلانه و سايه پر از عدل و داد خود را بر مردم بگستراند، غمگين و ناراحتند. به همين جهت يكى از رايج ترين اعمال اين روز كه اولياء خدا و عارفان واصل به آن اهتمام خاص دارند زمزمه دعاى ندبه در روز فطر است كه دردمندانه و عاشقانه با امام زمان(ع) نجوا مى‏كنند: «هل اليك يا بن احمد سبيلٌ فتلقى… متى ترانا و نراك و قد نشرت لواء النّصرترى… .»

عارف وارسته حاج ميرزا جوادآقا ملكى تبريزى در اين مورد در كتاب ارزشمند المراقبات(7) مى‏نويسد: بر مؤمن راستين شايسته است امروزه غيبت آن حضرت و غصب حكومت آن حضرت توسط دشمنان، سختى حال شيعيان و رعاياى او را در دست كافران و فاجران بنگرد و ببيند كه به آنان از قتل نفوس و هتك آبرو و غصب اموال و بدى حال و مقام خوارى و ابتذال چه مى‏رسد بايستى خوشحالى او به اندوه زياد و خنده او به گريه و عيد او به ماتم مبدل گردد و به خواندن دعاى ندبه بسان زن بچه مرده‏اى بگريد و فرج او را از خدا بخواهد… بارى چون خواستى براى نماز عيد بيرون روى كه با امامى نمازگزارى يا خودت امام جماعت شوى بر توست كه از مصيبتى كه براى غيبت امام خودت بر تو وارد شده است غافل نباشى، زيرا نماز عيد، حق خاص اوست و آن از مقامات معروف اوست.

پس بنگر حال به چه منوال گشته است كه نماز با امام به نماز تو و امثال تو مبدل شده است و به زمان حضور آن حضرت و اجتماع مؤمنان به نماز او و نمازشان با او، تفكر نماى و در نزد خويش ميزان بگير كه چون براى مؤمن خطيب، امام او باشد و سخنش را بشنود و از علومش فرا گيرد حال او چگونه خواهد بود؟! و به آنچه از بركات و انوار زمان حضور آن بزرگوار و نشر عدالت و محو جور و ضلالت و عزت اسلام و حرمت قرآن و رواج ايمان و تكميل عقول و تزكيه قلوب و تحسين اخلاق و رفع شقاق و دفع نفاق نظر كن و با صداى بلند خود او را ندا ده و به زبان شوق خويش به ساحت مقدس عرضه بدار: اى زاده احمد! آيا راهى به سوى تو هست كه ملاقات شوى؟…اى آقاى من.  “و تلافى ان كان فيه أتلافى  بك عجّل به جعلت فداكا” ؛ اگر تلف شدن من در رسيدن به تو باشد، در آن شتاب كن فداى تو شوم .

“و بما شئت فى هواك اختبرنى  فاختيارى ماكان فيه رضاكا” ؛ و به هر چه بخواهى در راه عشق خودت مرا آزمايش كن كه آنچه را كه رضاى تو در آن است انتخاب مى‏كنم. “بجمال حجبته بجلالٍ  هام  واستعذب العذاب هناكا ” ؛ قسم به جمال خودت كه از او پوشيده‏اى و جلال خودت كه او را سرگردان ساخته‏اى و در كوى تو عذاب را شربت گوارا مى داند. ” ذات قلبى فأذن له يتمنّا ك فيه بقيّة لرجاكا"؛ دل من آب شد پس به او اجازه بده كه ترا آرزو كند، در اين قلب نيم رمقى براى اميد و تمناى تو هست.

بنابراين درخواست برقرارى دولت كريمه حضرت مهدى(عج) بهترين پاداش و عيدى است كه مى‏توان در روز عيد فطر از خداوند متعال آن را درخواست نمود.

سيدبن طاووس در ضمن اعمال روز عيد از امام باقر عليه السلام نقل مى‏كند: هنگامى كه از منزل خارج شده و به سوى نماز عيد مى‏روى دعاى “اللّهم من تهيّأ” را مى‏خوانى و هنگامى كه به نام مبارك حضرت صاحب الزمان(ع) رسيدى با آرزوى تحقق وعده الهى و استقرار حكومت عدل مهدوى عليه السلام مى‏گويى: «اللّهم افتح لنا فتحاً يسيراً و انصره نصراً عزيزاً… اللّهم انّا نرغب اليك فى دولةٍ كريمةٍ تعزّ بها الاسلام و اهله و تذّلّ بها النّفاق و اهله…(8) ؛ خداوندا براى ما فتح آسان عنايت فرما و آن حضرت را با نصرتى عزتبخش يارى نما. پروردگارا! ما خواهان ايجاد دولت كريمه‏اى هستيم كه با آن به اسلام و مسلمانان عزت بخشيده و جبهه نفاق و اهلش را به خاك مذلّت بنشانى …

صفحات: 1· 2