مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

^{«روزه» از جمله اعمال عبادی است که هم جنبه فردی دارد ،و هم جنبه اجتماعی . این ابعاد انسان را به تفکر وا می دارد که چگونه ساعاتی امساک از خوردن و آشامیدن ،آثاری چنین ارزنده بجا می گذارد.این چند ساعت امساک بندگان را منضبط ،حق شناس و مطیع می سازد و از سویی آنان را به تفکر وا می دارد تا به سختی زندگی فقرا پی ببرند و موقعیت مردم ضعیف جامعه را حس نمایند و از سوی دیگر درجه اخلاص خود را محک بزنند تا در طول یک ماه بتوانند نردبان تقربی بسازند که آراسته تر در محضر خدای سبحان حاضر شوند . در  ماه رمضان ، زمین خشکیده وجود انسان که مدتها قطره آبی به خود ندیده است ملتمسانه چشم به آسمان می دوزد تا دانه ای را که در سینه پنهان دارد بارور سازد ، و این گونه است که بنده از پلکان ترقی سبک بال بالا می رود و توشه ای برای نکیو سپری کردن یک سال خود،کسب می کند.}

صفحات: 1· 2