پی نوشت:
۱. اُسد الغابة، ابن اثير ج ۲ ص ۲۶۹؛ تاريخ بغداد، خطيب بغدادي، ج ۷، ص ۳۵۳.
إنَّ رَسولَ‌اللّه (ص) لَمّا أقبَلَ مِن غَزوَةِ تَبوكَ استَقبَلَهُ سَعدٌ الأَنصارِيُّ، فَصافَحَهُ النَّبِيُّ (ص)، ثُمَّ قالَ لَهُ: ما هذَا الَّذی أكتَبَ يَدَيكَ؟ قالَ: يا رَسولَ‌اللّه، أضرِبُ بِالمَرِّ وَالمِسحاةِ فَاُنفِقُهُ عَلى عِيالی. فَقبَّلَ يَدَهُ رَسولُ اللّه (ص)، وقالَ : هذِهِ يَدٌ لاتَمَسُّهَا النّارُ أبَدا.
ترجمه: انس بن مالك گويد هنگامی كه رسول خدا(ص) از جنگ تبوك بازگشت، سَعد انصارى به پيشواز وى آمد. پيامبر پس از آن كه دست او را فشرد، به وى فرمود: به چه سبب دستانت اين گونه سخت و زبر شده است؟» گفت: اى رسول خدا! بيل می‌زنم و طناب می‌كشم و خرج زندگي خانواده‌ام مى‌كنم. پس رسول خدا(ص) دست وى را بوسيد و فرمود: اين دستى است كه هرگز آتش به آن نمى‌رسد.
منبع:khamenei.ir
صفحات: 1· 2
آخرین نظرات