مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

^هشتم

^{بخواند:}

^{اَللَّهُمَّ اِنّى‏ اَمْسَيْتُ لَكَ عَبْداً داخِراً، لا اَمْلِكُ لِنَفْسى‏ نَفْعاً وَلا ضَرّاً، وَلا}

^{خدايا من شام كردم در حالى كه بنده خوارى هستم كه مالك سود و زيانى براى خويش نيستم و نتوانم‏}

^{اَصْرِفُ عَنْها سُوءاً، اَشْهَدُ بِذلِكَ عَلى‏ نَفْسى‏، وَاَعْتَرِفُ لَكَ بِضَعْفِ‏}

^{از خويشتن پيش‏آمد ناگوارى را بازگردانم و اين مطلبى است كه من آن‏را بر خويش گواهى دهم و به ناتوانى‏}

^{قُوَّتى‏، وَقِلَّةِ حيلَتى‏، فَصَلِّ عَلى‏مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْجِزْ لى‏ ما}

^{خود و بيچارگيم در برابرت اعتراف دارم پس درود فرست بر محمد و آل محمد و وفا كن برايم بدانچه‏}

^{وَعَدْتَنى‏، وَجَميعَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فى‏ هذِهِ اللَّيْلَةِ،}

^{بر من و همه مؤمنين و مؤمنات وعده فرمودى از آمرزش در اين شب‏}

^{وَاَتْمِمْ عَلَىَّ ما اتَيْتَنى‏ فَاِنّى‏ عَبْدُكَ الْمِسْكينُ الْمُسْتَكينُ، الضَّعيفُ‏}

^{و تمام كن بر من آنچه را به من دادى زيرا كه من بنده بينواى مستمند ناتوان تهيدست‏}

^{الْفَقيرُ الْمَهينُ، اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْنى‏ ناسِياً لِذِكْرِكَ فيما اَوْلَيْتَنى‏، وَلا[ غافِلاً]}

^{خوار توام خدايا قرار مده مرا فراموشكار از ياد خويش در آنچه به من انعام فرمودى و نه غافل از}

^{لِإِحْسانِكَ فيما اَعْطَيْتَنى‏، وَلا ايِساً مِنْ اِجابَتِكَ، وَاِنْ اَبْطَاَتْ عَنّى‏،}

^{احسانت در آنچه به من عطا كردى و قرارم مده نااميد از اجابت خويش و اگرچه ديرزمانى طول كشد}

^{فى‏ سَرَّآءَ اَوْ ضَرَّآءَ، اَوْ شِدَّةٍ اَوْ رَخآءٍ، اَوْ عافِيَةٍ اَوْ بَلاءٍ، اَوْ بُؤْسٍ اَوْ}

^{چه در خوشى و چه در سختى در دشوارى يا در آسايش در تندرستى يا گرفتارى در تنگدستى يا}

<sup>نَعْمآءَ، اِنَّكَ سَميعُ الدُّعآءِ * در نعمت براستى تو شنواى دعايى

و اين دعا را كفعمى از امام زين العابدين‏عليه السلام‏ روايت كرده كه در اين شبها مى‏خوانده در حال قيام و قعود و ركوع و سجود و علاّمه مجلسى(ره) فرموده كه بهترين اعمال در اين شبها طلب آمرزش و دعا از براى مطالب دنيا و آخرت خود و پدر و مادر و خويشان خود و برادران مؤمن زنده و مرده ايشان است و اَذْكار و صلوات بر محمد و آل محمدعليهم السلام آنچه مقدور شود و در بعضى از روايات وارد شده است كه دعاء جوشن كبير را در اين سه شب بخوانند فقير گويد كه دعاء جوشن در سابِقْ گذشت و روايت شده كه خدمت حضرت رسول صلى الله عليه وآله عرض شد كه اگر من درك كنم شب قدر را چه از خداوند خودبخواهم‏فرمود عافيت را</sup>

^{و امّا دويّم يعنى اعمال مخصوصه اين شبها پس اعمال شب نوزدهم چند چيز است}

<sup>اوّل صد مرتبه اَسْتَغْفِرُاللَّهَ رَبّى‏ وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ

دوم صد مرتبه اَللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ</sup>

^{سوم بخواند دعاء يا ذَاالَّذى‏ كانَ را كه در قسم چهارم گذشت.}

^{چهارم بخواند: اَللّهُمَّ اْجْعَلْ فيما تَقْضى‏ وَتُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ،}

<sup>خدايا قرار ده در آنچه حكم كرده و مقدر فرموده‏اى از سرنوشت حتمى‏

وَفيما تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الحَكيمِ فى‏ لَيْلَةِ الْقَدْرِ، وَفِى الْقَضآءِ الَّذى‏ لا</sup>

<sup>و در آنچه جدا كنى از فرمان حكيمانه‏ات در شب قدر و در آن قضا و قدرى كه برگشت و

يُرَدُّ وَلا يُبَدَّلُ، اَنْ تَكْتُبَنى‏ مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرامِ، الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ،</sup>

<sup>تغيير و تبديلى ندارد كه نام مرا در زمره حاجيان خانه محترمت (كعبه) بنويسى آنان كه حجشان‏

الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ، الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَيِّئاتُهُمْ، وَاجْعَلْ‏</sup>

<sup>مقبول و سعيشان مورد تقدير و گناهانشان آمرزيده و كردار بدشان بخشوده شده است و قرار ده‏

فيما تَقْضى‏ وَتُقَدِّرُ، اَنْ تُطيلَ عُمْرى‏، وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ فى‏ رِزْقى‏،</sup>

^{در آنچه مقدر فرموده‏اى كه عمر مرا طولانى كرده و روزيم را وسيع گردانى}

^{وَتَفْعَلَ بى‏ كَذا وَكَذا،}

^{و درباره‏ام چنين و چنان كنى و به جاى اين كلمه حاجت خود را ذكر كند.}

صفحات: 1· 2· 3