پرسش در چند محور پاسخ داده مي شود:
1-در برخي روايات آمده: شخصي به حضور رسول خدا | رسيد و از حضرت درباره اين که چرا بر امت محمد سي روز روزه واجب شده است در حالي که بر امت هاي گذشته بيشتر از سي روز واجب بوده است سوال کرد؟
حضرت پيامبر در پاسخ فرمود: آدم (ابوالبشر) وقتي از درخت نهي شده خورد، آنچه که خورده بود به مدت سي روز در شکم او باقي ماند، به همين دليل خداوند بر فرزندان آدم سي روز را به عنوان روزه واجب کرده تا به مدت سي روز گرسنگي و تشنگي بکشند و خداوند همان سي روز را بر امت من روزه قرار داد. بعد حضرت اين آيه مبارکه را تلاوت کرد:
﴿کُتِبَ عَلَيْکُمُ الصِّيَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ * أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ﴾[۱]
بر شما روزه واجب شد آن گونه که بر کساني که قبل از شما بودند واجب شده بود، شايد تقوا پيشه کنيد، با گرفتن چند روز روزه.
بعد فرمود: هر مؤمني ماه رمضان را روزه بگيرد خداوند هفت خصلت براي او قرار مي دهد: گوشت هاي حرام از بدن او مي ريزد، به رحمت خدا نزديک مي شود، کفاره خطاي آدم محسوب مي شود، سکرات مرگ بر او آسان مي گردد، از گرسنگي و تشنگي روز قيامت در امان است، از آتش محفوظ مي ماند و خداوند او را از ميوه و غذاهاي پاکيزه بهشت اطعام مي کند.[٢]
از اين حديث دو نکته بخوبي بدست مي آيد نکته اول آن که همان طور که محصول درخت نهي شده به مدت ۳۰ روز در شکم آدم (ابوالبشر) باقي بود، بر امت محمدي | به همان اندازه روزه واجب شده است. نکته دوم آن که از همان اول در ابتداء روزه در اسلام ۳۰ روز (يا يک ماه قمري) بوده است. بنابراين با استناد به اين حديث بايد گفت که روزه در اسلام از اول همين (يک ماه) بوده است. اما از تورات برمي آيد که موسي (ع)چهل روز روزه داشته است. و همچنين طبق آنچه از انجيل بدست مي آيد حضرت عيسي (ع)نيز چهل روز روزه داشته است و همچنين حواريون حضرت عيسي نيز چهل روز روزه مي گرفته است.[۳]
٢. وصف ماه مبارک رمضان در سوره بقره آمده که فرمود:
﴿شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ…﴾[۴]
يعني ماه رمضان ماهي است که قرآن براي راهنمائي مردم و نشانه هاي هدايت و فرق ميان حق و باطل در آن نازل شده. در اين آيه مبارک جريان نزول قرآن به عنوان بارزترين وصف ماه رمضان ذکر شده است.
۳. اما اين که چرا ماه رمضان براي روزه گرفتن برگزيده شده است؟ به خاطر آن است که اين ماه بر ساير ماه ها برتري دارد چون در اين ماه است که قرآن به عنوان کامل ترين دستور آسماني براي بشر فرستاده شده است و طبق متون ديني همه کتابهاي بزرگ آسماني مثل (تورات) و (انجيل) و (زبور) و (حنها) در اين ماه نازل شده اند. و از امام صادق (ع)نقل شده که (تورات) در ششم ماه رمضان، و (انجيل) در دوازدهم ماه رمضان و (زبور) در هيجدهم، و قرآن در شب قدر ماه رمضان نازل شده است.[۵] پس بدين ترتيب در عظمت ماه رمضان همان پس که آن همه کتابهاي آسماني در اين ماه فرود آمده است.[۶]
منبع:پورتال اهل بیت(ع)
براي مطالعه بيشتر
۱. ناصر مکارم، تفسير نمونه، ج ٢۶، ص ٢۸۱، نشر دارالکتب الاسلاميه، تهران ۱۳۷۹ ش.
٢. جوادي آملي، حکمت عبادات، نشر مرکز اسراء، قم ۱۳۸۱ ش.
۳. امام خميني، چهل حديث، نشر مؤسسه آثار امام، ۱۳۷۸ ش.
حديث:
لکل شي زکاةٌ و زکاة الاجسام الصيام؛ براي همه چيز زکاتي است و زکات بدن ها روزه داري است.[۷]
منابع و مراجع:
[۱] . سوره بقره، آيه ۱۸۳ و ۱۸۴.
[٢] . الصدوق، علل الشرايع، ج ٢، ص ۷۹، باب ۱۰۹، نشر مؤسسه اعلمي بيروت، ۱۴۰۸ ق.
[۳] . ناصر مکارم تفسير نمونه ج ۱، ص ۶۳۳، ۶۳۴، نشر دارالکتب الاسلاميه، تهران ۱۳۷۹ ش.
[۴] . سوره بقره آيه ۱۸۵.
[۵] . وسايل شيعه، جلد ۱، ابواب احکام ماه رمضان باب ۱۸، حديث ۱۶، ص ۳۱۱ نشر مؤسسه آل البيت قم، ۱۴۱۶ق.
[۶] . ناصر مکارم، تفسير نمونه ح ۱، ص ۶۳۴ و ۶۳۵ نشر پيشين.
[۷] . وسايل الشيعه، ج ۱، ص ۸.
آخرین نظرات