مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

راه اول برای اثبات ایمان ابوطالب علیه السلام، طرز رفتار و فداکاری و دفاع او از ساحت پیامبر صلّی الله علیه وآله است که می تواند آیینه فکر و روشن گر روحیات او باشد. به نمونه هایی از این رفتارها توجه کنید:

1. ابوطالب علیه السلام کسی بود که پادشاه حبشه را به اسلام دعوت کرد و در شعری خطاب به او فرمود:

«ای پادشاه حبشه! آیا می دانی که محمّد صلّی الله علیه وآله پیامبری است همانند موسی و عیسی بن مریم. او برای مردم، هدایت آورده، مانند آن چه موسی و عیسی آوردند. همه آنان به امر خداوند ]مردم را[ هدایت کرده، مردم را از گمراهی باز می دارند. شما در کتاب خود او را به درستی گفتار یاد می کنید؛ نه به گفتار ظنّی.

2. ابن اثیر نقل کرده که ابوطالب، پیامبر صلّی الله علیه وآله و علی علیه السلام را دید که هر دو نماز مستحبی می گزارند3؛

در حالی که علی علیه السلام در طرف راست پیامبر صلّی الله علیه وآله ایستاده بود؛ سپس به جعفر فرمود: کنار رسول خدا صلّی الله علیه وآله و در طرف چپ او نماز بگزار».4

3. زمانی که قریش قصد کردند که با بنی هاشم معاشرت نکنند و عهدنامه نوشتند و در کعبه آویختند و به شکنجه و زجر مسلمانان پرداختند و آنان را محاصره کردند، ابوطالب بود که پیغمبر صلی الله علیه وآله را با دیگر مسلمانان به شعب خود برد و تا سه سال از آنان محافظت می کرد.

4. علامه مجلسی چنین نقل می کند: «هرگاه رسول خدا در رختخوابش می خوابید، حضرت ابوطالب پس از آن که همه می خوابیدند، به آرامی او را بیدار می کرد و رختخواب علی علیه السلام را با وی جابه جا می کرد و فرزند خود و برادرانش را جهت حفاظت وی مأمور می ساخت».5

5. وی هنگام مرگ به فرزندان خود چنین گفت: «من حمایت و پیروی از «محمّد ]صلی الله علیه وآله[» را به شما توصیه می کنم؛ زیرا او امین قریش و راست گوی عرب و دارای تمام کمالات است؛ آیینی آورده که دل ها بدان ایمان آورده، امّا زبان ها از ترس شماتت، به انکار آن برخاسته اند».

صفحات: 1· 2