مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

و سپس دست حضرت على عليه السلام را گرفت و فرمود:
((هر كس كه من مولاى اويم ، پس على ولى و مولاى او خواهد بود، و خداوندا! دوست بدار هر كسى را، كه على عليه السلام محبوب اوست ، و دشمن بدار هر كسى را، كه عداوت و دشمنى على در دل اواست )).
شايسته است خواننده ى محترم به نكته ى مهم اين حديث كه با تعابير گوناگون در كتابهاى اهل سنت و تشيع كه نقل شده است توجه كند، و آن مطلب با اهميت ، هم سنگ شدن عترت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم با قرآن است ، كتابى كه خداوند متعال آن را تبينا لكل شى ءيعنى جامع همه ى علوم ، و لاياءتيه البطل من م بين يديه و لا من خلفه ى يعنى آنچه در او هست ، حق است و باطل از ساحت قدسش به دور - عترتى عدل و هم سنگ چنين كتابى است ، بايد از نظر دانش و علم ممتاز - و از نظر خصايص روحى ، عملى و انسانى سرآمد باشد و اين سخن و حقيقت چيزى جز همان مقام عصمت كه لازمه ى امامت پس از پيامبر مى باشد، نخواهد بود.
از اين روى علاوه بر دلالت آيات قرآن ، در كلمات نورانى صاحب شريعت و پيامبر نور و رحمت با الهام از ارشادات الهى ، مشخصات و نام هاى فرد فرد از امامان معصوم عليهم السلام ، به روشنى بيان شده است ، مانند حديثى كه جابر بن سمره از رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله و سلم روايت مى كند كه آن حضرت فرمود: يكون اثنا عشد اءميرا، فقال كلمة لم اءسمعها فقال ابى انه قال : كلهم من قريش (78) يعنى پس از من دوازده نفر اميد و رهبر مردم خواهند شد، سپس سخنى را فرمود كه نشنيدم ، اما پدرم گفت : پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم چنين فرمود: همه ى اين دوازده نفر از قريش هستند.
اين حديث به عنوان نمونه از ميان ده ها حديث در كتاب هاى معتبر اهل سنت گزينش شده و به محضر خوانندگان محترم عرضه داشتيم ؛ اما تطبيق اين كلام رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بر جانشينان وى ، نيازمند توضيح و شرح بيشترى مى باشد كه با توجه به احاديثى كه در صفحات پس ‍ از اين مى آيد، روشن و واضح خواهد شد.
لوح فاطمه
امام باقر عليه السلام در لحظات پايانى عمر با بركتش ، فرزند بزرگوارش ‍ امام صادق عليه السلام را به نزد خويش فرا خواند تا وصيت هاى امامت را به وى منتقل نمايد، زيد بن على - برادر امام باقر - گفت : چه مى شود چنان چه من نيز مانند امام حسين عليه السلام كه پس از برادرش امام حسن به امامت رسيد، به امامت به رسم ، و به عنوان امام پس از تو معرفى گردم !
امام باقر عليه السلام فرمود: منصب و مقام امامت با رسوم و آنچه كه تو با آن مقايسه مى كنى ، قابل مقايسه نيست ؛ اين منصب بايستى از سوى خدا تعيين و فرد مورد نظر منصوب گردد و بس ؛ سپس به جابر بن عبدالله انصارى فرمود: آنچه در صحيفه ى مادرم ديده اى نقل كن تا همه بشنوند.
جابر مى گويد: آن زمان كه خداوند متعال اولين فرزند را به مادرت فاطمه ى زهرا عليها السلام عطا فرمود، به محضرشان رفتم تا ولادت فرزندش امام حسن عليه السلام را به وى تبريك بگويم كه ناگهان لوحى زمردين با نورى خيره كننده - نورى كه هر چشمى را آزاد مى داد - در دستهاى مادرتان مشاهده كردم .
پرسيدم : اى سيده ى بانوان عالم ! اين چه كتابى است و از كجا آمده است ؟
فرمود: لوحى است كه خداوند به پدرم رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم هديه فرمود و در آن نام هاى اءئمه از فرزندانم نوشته شده است .
(و در حديثى ديگر به نقل از امام صادق عليه السلام فرمود: كتابى است كه خداوند به پدرم هديه فرموده است ، و در آن نام شوهرم على عليه السلام و دو فرزندم امام حسن و امام حسين عليهما السلام و هم چنين نام هاى جانشينان آنان از فرزندانم نوشته شده است ).
گفتم : آيا مى توانم آن را ببينم ؟
فرمود: فقط پيامبر و وصى او و اهل بيت او اجازه نگاه كردن به آن را دارند، اما به تو اجازه مى دهم تا از بيرون صحيفه ، به درون آن بنگرى .
جابر مى گويد: وقتى كه از بيرون به درون آن نظر افكندم ، نام رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم و سپس على عليه السلام و ديگر امامان عليهم السلام تا امام جواد و سپس تا حضرت مهدى عليه السلام نوشته شده بود، امام جواد عليه السلام در آن لوح با نام و كنيه ى ابو جعفر محمد بن على ، و مادرش با نام خيزران معرفى شده بود(79).
شيخ صدوق با سندى طولانى از امام باقر و او از جابر بن عبدالله انصارى روايت مى كند كه جابر گفت : روزى به محضر حضرت فاطمه ى زهرا عليها السلام شرفياب شدم ، در مقابل وى لوحى را مشاهده كردم كه از شدت نورانيت آن چشم انسان بسته مى شد، و دوازده نام مبارك زينت بخش آن بود، سه نام در پشت آن ، سه نام در روى آن ، سه نام در پايان و سه نام در يك جانب آن .
به سرورم حضرت فاطمه ى زهرا عليها السلام عرض كردم : نام چه كسانى است ؟
فرمود: نام هاى اوصيا و جانشينان پيامبر اكرم هستند، كه در صدر آنان ، پسر عمويم على بن ابى طالب قرار دارد، و يازده تن از فرزندانم به دنبال او خواهند آمد، و آخرين آنان قائم آل محمد مى باشد، كه درود و سلام خداوند بر همه ى آنان باد.

صفحات: 1· 2· 3· 4