پوشش هر فرد در اجتماع قسمتی از مهمترین انتخابهای ارزشی و شخصیّتی اوست. دین اسلام به عنوان کاملترین دین برای تمام جنبههای مؤثّر فردی و اجتماعی، قوانین و مقررات دقیقی قرار داده است که رعایت هر چه کاملتر آنها باعث در امان ماندن فرد و جامعه از خطرات معلوم و یا ناشناختهای است که ممکن است ضربات مهلکی را متوجّه فرد و جامعه کند. در این نوشتار به نتایج عدم رعایت پوشش مناسب در آخرت میپردازیم.
گناه بیحجابی و بدحجابی
باید قبول کنیم که در دنیای امروز ما هر چیز حق و درستی آنقدر مشابهات تقلّبی پیدا کرده است که گاهی باعث به وجود آمدن شک و تردید در اصل آن کار حق میشود. حجاب نیز یکی از این موارد درست و حق است. عدم رعایت پوشش مناسب اسلامی در اجتماع، گناه بزرگی است که مقدّمه انجام گناهان فراوان دیگر در جامعه و نیز باعث از بین رفتن فضای امن و ایمان، سلامت و اسلام در اجتماع میشود. دنیای امروز دنیای مُدپرستی و ظاهر آرایی است در حالیکه کمتر به خطرات این ظاهرگرایی دقّت میشود.
از امام علی (علیه السلام)روایت شده که فرمودند:
« يَظْهَرُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ وَ اقْتِرَابِ السَّاعَةِ وَ هُوَ شَرُّ الْأَزْمِنَةِ نِسْوَةٌ كَاشِفَاتٌ عَارِيَاتٌ مُتَبَرِّجَاتٌ مِنَ الدِّينِ دَاخِلَاتٌ فِي الْفِتَنِ مَائِلَاتٌ إِلَى الشَّهَوَاتِ مُسْرِعَاتٌ إِلَى اللَّذَّاتِ مُسْتَحِلَّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِي جَهَنَّمَ خَالِدَات [1]
در آخر الزّمان نزديك به قيامت زنانى ظاهر میشوند: بىحجابان برهنگان، خود آراستگان براى غير شوهران، رها كردگان آئين، داخلشدگان در آشوبها، قائلان به شهوات و مسائل جنسى، شتابكنندگان به سوى لذّات و خوشگذرانىها، حلال شمارندگان محرّمات الهى، و واردشوندگان در دوزخ».خالد در جهنّم هستند؛ یعنی کسانی که وارد جهنّم میشوند و از آن خارج نخواهند شد! گاهی حجاب به شکلی هست که انگار نیست و این از گناهانی است که در روایات اهل بیت (علیهم السلام) اشاره شده است.
پیامبر گرامی اسلام صلّی الله علیه و آله فرمودند:
« صِنْفانِ مِن أَهْلِ النارِ لم أَرَهُما بعدُ، قومٌ معهم سِياطٌ كأَذْنابِ البَقَرِ يَضْرِبُون بها الناسَ، و نساءٌ كاسِياتٌ عارِياتٌ مائِلاتٌ مُمِيلاتٌ، رُؤُوسُهنَّ كأَسْنِمةِ البُخْتِ المائِلَةِ، لا يَدْخُلَن الجنَّة و لا يَجِدْن رِيحَها، و إنَّ رِيحَها لَتُوجدُ من مَسِيرَةِ كذا و كذا؛ و هنَّ اللَّاتي يَمِلْنَ خُيَلاءَ و يُصْبِينَ قلوبَ الرِّجالِ [2] دو گروه از دوزخيان هستند كه [همچون] آنها نديدهام، گروهى كه تازيانههايى چون دم گاو با خود دارند و با آن مردم را مىزنند و زنانى نيمه عريان،كه خود بىراهند و ديگران را هم از راه بىراه مىكنند، سرهايشان مانند كوهان شتر “بختى” متمايل است، وارد بهشت نمىشوند و بويش را در نمىيابند، حال آنكه بويش از چنين و چنان مسيرى قابل درك است و آنها زنانی هستند که به عشوهگری و افاده میل دارند و دلهای مردان را مایل به هوا و هوس میکنند».
نتیجه حجاب باید کنترل نگاه و به تبع آن کنترل شهوتها بر طبق احکام اسلامی باشد؛ حال آنکه حجابهایی که به عنوان مُد روز کمکم وارد فضای جامعه اسلامی میشوند دقیقا هدف و نتیجهای بر خلاف نتیجه مورد نظر از حجاب را باعث میشوند. آری! مانتوهای پشتنویسی شده و شلوارهای پاره و اقسام لباسهای زننده دیگر که به جای این که نگاه مردهای آلوده را از خود دور کند؛ نگاههای سالم و پاک را نیز به سمت شهوت میکشاند و چه ظلم و گناهی بزرگتر از این که کسی انسانهای پاک و فضای پاک جامعه اسلامی را آلوده به لجن شهوت و انحرافات اخلاقی کند؟!
لباسی برای بیحیای
به راستی استفاده از لباسهایی که نه تنها دور کننده نگاه نامحرمان نیست؛ بلکه چشمها را خیره کرده و نگاه را در جستجوی لذایذ جنسی بدن زن به چراگاه شیطان میبرد! چنین لباسی آیا حجاب است؟
دین اسلام نسبت به لباس پوشیدن دقّت ویژهای دارد حتّی آداب خاصّی برای استفاده از لباس نو دارد که به یک نمونه آن اشاره میکنیم.
از امير مؤمنان علیه السلام نقل شده که فرمودند:« وقتى خداوند به مؤمنى لباس نوى دهد بايد وضوء بگيرد و دو ركعت نماز بخواند در هر ركعت سوره حمد و توحيد و آية الكرسى و انا انزلنا را بخواند، بعد خداوندى را كه عورت او را پوشانيده و او را در ميان مردم بياراسته سپاس گويد و “لا حول و لا قوة الا باللَّه” بسيار گويد، كه در اين صورت در اين لباس گناه نخواهد كرد و به تعداد تار و پود لباس فرشتهاى برايش خواهد بود كه براى او تقديس و استغفار نمايد و بر او رحمت فرستد».[3]
آری لباس اثر خاصّی بر رفتار و اعمال انسان دارد و حتّی میتواند انسان را از خطاها و گناهان تا حدّ زیادی بازدارد و یا بالعکس میتواند انسان را به گناه وادار کرده و یا زمینه گناه را برای او و دیگر افراد جامعه به بارآورد. مثلا کسی که لباس یک پلیس را پوشیده است قطعا خود به خود نسبت به مقررات و قوانین مراقبت بیشتری پیدا میکند و دیگران نیز با دیدن او به تبعیّت از قانون سوق مییابند.
البتّه گاهی هم لباس و نحوه پوشیدن آن نوعی دعوت به گناه است. وقتی لباسی بدن را به طور کامل نمیپوشاند و یا بدننماست و یا برجستگیهای بدن را نشان میدهد، دقیقا لباسی برای بیحیایی است؛ نه حجابی برآمده از حیا و برای حیا!.
راهکار
مسلّما یکی از وظایف حکومت اسلامی ایجاد و حفظ و حراست از فضای معنوی و سالم اجتماعی است. فهم این مطلب از طرف عموم مردم و به دنبال آن؛ مطالبه عمومی امنیّت فرهنگی در ابعاد مختلف از جمله حجاب اسلامی باعث خواهد شد تا حکومت نیز با پشتوانه اجتماعی مناسب هیچگاه نتواند سیاست خود را در زمینه حجاب تغییر دهد و یا نسبت به آن کمتوجّه شود. در این مسیر حضور انقلابی همه متدیّنین جامعه به خصوص در فضای مجازی برای پررنگ کردن و رسمیّت بخشیدن همهگیر به حجاب اسلامی بسیار مؤثّر و لازم است. یکی از محتواهای دینی که برای این منظور مفید و لازم خواهد بود تأکید بر نتیجه بیحجابی در آخرت و عذاب ناشی از آن است مثلا در حدیثی از پیامبر اکرم در مورد معراج، عذاب زنی که موهایش را از نامحرم نمیپوشاند اینچنین بیان شده است که حضرت فرمودند:« رَأَيْتُ امْرَأَةً مُعَلَّقَةً بِشَعْرِهَا يُغْلَى دِمَاغُ رَأْسِهَا … أَمَّا الْمُعَلَّقَةُ بِشَعْرِهَا فَإِنَّهَا كَانَتْ لَا تُغَطِّي شَعْرَهَا مِنَ الرِّجَال [4] زنى را دیدم به مويش در دوزخ، معلّق، آويخته بودند كه مغز سر او مىجوشيد… آن فردى بود كه موى سر خويش از نامحرمان نمىپوشانيد».
نتیجه اینکه؛ مانتوی پشتنویسی شده، لباس پاره و هر لباس انگشتنما و تحریکآمیز دیگری نمونهای از بیحیایی در شکل بدحجابی است و عذابی دردناک و شاید ابدی را به همراه خواهد داشت.
صفحات: 1· 2
آخرین نظرات