مناظره‌ی دکتر تیجانی با وهابیان
دکتر تیجانی یک اسلام پژوه تونسی است که مالکی مذهب بود و شیعه شد.
در جده دوستم را ملاقات کردم، او گفت:
«شیعیان پیرامون قبرها نماز می‌خوانند، در بقیع گریه و نوحه سرائی می‌کنند، بر قطعه سنگی سجده می‌نمایند، بر سر قبر حمزه گریه و زاری راه می‌اندازند و…
از خود پرسیدم: آیا این استدلال برای تکفیر کسی که شهادتین بر زبان جاری می‌کند، نماز می‌خواند، روزه می‌گیرد، زکات می‌دهد و حج می‌رود کافی است؟
به مدینه آمدم، مأمور سعودی در کنار قبر پيامبر (صلی الله علیه و آله)، ابوبکر و عمر بر من نهیبی زد و مرا راند،
به خود گفتم: مگر ممکن است پیامبر مثل سایرمردگان مرده باشد؟ پس چرا در نمازهایمان خطاب به اومی‌گوئیم «السلام علیک ایها النبی ورحمه الله وبرکاته»؟
به بقیع رفتم، پیرمردی شروع به نماز کرد، به سجده رفت، ناگهان سربازی با پوتینش چنان لگدی به او زد که وارونه شد و از هوش رفت، به این کار اعتراض کردم،
دیدم زائران می‌گویند: چرا کنار قبرها نماز می‌خواند؟ گفتم:
اگر این عمل حرام است، چرا میلیون‌ها حاجی و زائر کنار قبر پیامبر و ابوبکر و عمر نماز می‌خوانند؟ و آیا با این خشونت باید از آن جلوگیری کنیم یا با نرمی و ملاطفت؟ کینه و خشمم نسبت به آن‌ها خیلی بیشتر شد، به خانه رفتم و داستان را برای میزبان تعریف کرده،
گفتم: من دارم از وهابیت بیزار می‌شوم و به شیعیان تمایل پیدا می‌کنم، چهره‌اش درهم شد و گفت:
دیگر چنین سخنی را تکرار نکن!
صبح که شد ترسیدم او از سازمان امنیت باشد لذا از خانه بیرون رفتم و دیگر بازنگشتم. در حرم شریف نبوی قاضی مدینه مشغول تفسیر قرآن بود، پس از پایان درس از او درباره اهل البیت در آیه تطهیر پرسیدم،
گفت: مقصود زنان پیامبراست، گفتم:
علمای شیعه می‌گویند: آیه به علی و فاطمه و حسن و حسین اختصاص دارد، چون اول آیه که خطاب به همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) است با صیغه‌های مؤنث آمده ولی آیه تطهیر با صیغه مذکر.
عینکش را بالا زد و گفت: از این افکار زهر آلود بترس، شیعیان طبق هوای خودشان آیات قرآن را تأویل می‌کنند![۱]
[۱]. چکیده اندیشه‌ها (خلاصه‌ای از شش کتاب دکتر تیجانی)، فصل اول
آخرین نظرات