مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

 

 

چکيده

مقاله حاضر درصدد مقایسه ی دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران می باشد و از روش کتابخانه ای استفاده شده است،در سال 1357انقلاب ایران با رجوع به ارزش های اسلامی، تحولات اجتماعي بي نظيري برای بانوان داشته است که گسترش حجاب و پوشش، از بین رفتن کاباره ها  و مشروب فروشی ها و فساد کنار دریاها ، مشارکت اجتماعی بانوان، احیاء شأن وجايگاه آن ها، تحول در محتوای فیلم و مطبوعات  و پیشرفت در عرصه ی بهداشت و آموزش  و نمونه های دیگرمی باشد که پیامد های مثبت زیادی داشته است.

مقدمه

 انقلاب اسلامی ایران بدون شک پدیده ای نوظهور در قرن حاضر می باشد که با هدف دست یابی مردمان ستمدیده به آزادی، در پرتو مکتب آزادی بخش اسلام آغاز شد ونوعی نقطه ی عطف محسوب می شود که دوره قبل از وقوع آن با دوره بعد از آن تفاوت دارد چرا که انقلاب در اصل به معنای دگرگون شدن است و اوضاع یک جامعه از جهت دستگاه حکومتی تغییر میکند. در نتیجه منشأ ظهور آثاری بس شگرف در ابعاد گوناگون سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و. ..می باشد.

 با توجه به اینکه از ویژگی های اصیل و متمایز انقلاب ایران، اسلامی بودن آن است، می توان آن را انقلاب احیای فرهنگ اسلامی نیز نامید. بطوری که درکلام امام خمینی (ره)، رهبرسیاسی و دینی انقلاب ایران، آمده است: «انقلاب ما  انقلاب معنویات بود ».

 برای تداوم و ثبات انقلاب اسلامی لازم است که دستاوردهای انقلاب برای همه ی آحاد ملت شناخته شود، به خصوص برای بانوان که نیمی از جمعیت کشور و عنصر اساسی در پیشرفت کشور هستند. درنهایت اینکه با شناخت ارزش های واقعی و دستاوردهای انقلاب و با مقایسه ی دوره قبل و بعد از انقلاب، با توجه به توطئه های دشمنان داخلی و خارجی در حفظ آن کوشا باشند.

 با توجه به جایگاه اجتماعی بانوان این مقاله در پاسخ به این سوال اساسی است که تاثیرانقلاب اسلامی ایران بر تحولات اجتماعی  بانوان در دهه ی اول چه می باشد و به دلیل پیوند عمیق انقلاب و امام خمینی (ره) اشاراتی به بیانات و رهنمود های ایشان نیز شده است.

انقلاب

  انقلاب از جهت لغوی به معنای انصراف و برگشتن[1] است و از جهت اصطلاحی عبارت است‌ از‌ تغییر بنیادی در جامعه و طغیان در برابر وضع موجود ،[2] وخداوند متعال در قرآن مجید می فرماید: «إنَّ الله لا یغیر ما بقومٍ حتی یغیروا ما بأنفسهم: خداوند سرنوشت هیچ قوم و جامعه ای را دگرگون نخواهد ساخت مگر زمانی که خود آن جامعه وضعشان را از درون دگرگون سازند.»[3] این آیه شریفه، مبین یک قاعده اساسی در تحولات اجتماعی است. و آن اینکه اراده و خواست هر ملت در تغییر و دگرگونی آن جامعه مؤثر است.[4]

دستاوردهای اجتماعی انقلاب برای بانوان

  انقلاب اسلامی تنها تغییر در نظام سیاسی و حکومتی ایران نبود بلکه فرهنگ اسلامی و رجوع به ارزش های متعالی اسلام، از یزرگترین دستاوردها و تحولاتی بود که در عرصه اجتماعی نیز به ظهور رسید.[5] بنابراین بر تحولات اجتماعی  بانوان نیز اثر گذار است. حال تحولات اجتماعی  انقلاب برای بانوان عبارتند از:

1.گسترش حجاب و پوشش

 بزرگترین تحول اجتماعی انقلاب اسلامی، گسترش فرهنگ اسلامی حجاب در جامعه می باشد وامام خمینی (ره) در این مورد اظهار فرمودند که تحول ایجاد شده در زنان، تحولی عظیم و بزرگ است و اگر انقلاب نتایج دیگری نداشته باشد این امر، برای انقلاب کافی است.[6]

  قبل از انقلاب اسلامی در عصر پهلوی دوم[7] واقعه کشف حجاب در 17 دی سال 1314 ازتلخ ترین حوادث بود.[8] رضا شاه بی حجابی زنان را نوعی ترقّی محسوب می کرد و خیال می کرد که

دنیای غرب که مترقی شده و پیشرفت کرده است، دلیلش این است که زنانش بی حجابند، کسانی که آن زمان را به یاد دارند می دانند این خائن تبهکار با زن ها چه کرد و برای پیروزی هر چه سریعتر نقشه هایش چه راههایی را برای انحراف، ابزاری نمودن و به فساد کشیدن بانوان مظلوم در پیش گرفت.[1]    امام خمینی در دیدار با بانوان دراسفند ماه 1361 در این باره فرمودند:

  «در آن زمان به اسم اینکه می خواهیم نیمی از جمعیت ایران را فعّال کنیم، آن شقی جنایتکار دست به یک جنایت زد و آن جنایت کشف حجاب بود و بجای اینکه نیمی از جمعیت ایران را فعّال کند آن نیم دیگری هم که نیمه ی مردان بود به طور بسیار زیادی از فعّالیت انداختند. »[2] 

 ونيز در جای دیگراشاره به مظلومیت زن در دو دوره ی تاریخی کردند که یکی در جاهلیت ودیگری در ایران در عصر پهلوی بود و شاهان پهلوی به اسم آزادی، به زنان ظلم کردند و تلقی محمد رضا شاه از زن این بود که زن باید فریبا[3] باشد ولی در واقع  زن را به کالا تبدیل کردند.[4]

 در نظام شیطانی قبل از انقلاب، زن ها بدنهای خود را همانند یک کالا در معرض دید نامحرمان قرار می دادند و به فسادانگیزی و بی ارزش نمودن خود می پرداختند اما در نظام جمهوری اسلامی ارزش و قداست در حجاب خانم هاست و چادر مشکی نشانه ی عفّت، شجاعت و تاج افتخار است.[5]

 حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی) در تاریخ 14 تیر ماه 1359 در خطبه های نماز جمعه در توصیه هایی به زنان مسلمان ایرانی این چنین فرمودند:

 «حجاب اسلامی وظیفه حفظ عفاف اسلامی است. شخصیت زن مسلمان به او اجازه نمی دهد که از راه نشان دادن پیکر برهنه خود زینت خود را نشان دهد.» [6]

 امّا به نظر می رسد بعد از جنگ تحمیلی، هجمه فرهنگی دشمن و بمباران تبلیغاتی غرب که هنوز هم ادامه دارد، و نیز تشکّل های مختلف حمایت از زنان از جمله ترویج تفکر فمنیستی[7]، باعث شده که معضل بد حجابی وجود داشته باشد.

2.برچيده شدن کاباره ها وقمارخانه ها

 از مفاسد دوران پهلوی ایجاد کاباره ها ولاتاری ها بود. به فرموده ی امام خمینی (ره) این مراکز به اسم آزادی باعث فلج شدن جوان ها و به خصوص زنان می شد زیرا از آن وظیفه ی انسانی شان سلب و ملعبه جنایتکاران می شدند.[1]

 افراد لاابالی در قمار خانه ها یا در کوچه و محله ها به شرط بندی و مسابقه مشغول می شدند و با این کار ممکن بود تمام دارایی خود را از دست بدهند. کاباره ها وعشرتکده ها نیز به عنوان مراکزی برای عیاشی و خوشگذرانی با زنان رقاصه و آوازه خوان، فعالیت می کردند.مفاسد ناشی از وجود این مراکز، بی حرمتی به شخصیت زنان، سست شدن روابط زناشویی و متلاشی کردن خانواده ها بود چرا که مردان هوسباز نسبت به زنان خود بی میل و بهانه گیر می شدند، و دیگر آنکه جوانان نیز تمایل خاصی به ازدواج و تشکیل خانواده نشان نمی دادند. با پیروزی انقلاب اسلامی عشرتکده ها و قمار خانه ها از بین رفتند و این دستاورد نه تنها برای زنان متدین بلکه برای هر زنی که علاقمند به سلامت محیط اجتماعی و امنیت خانوادگی است هم مفید می باشد.[2]

3.از بين رفتن مشروب فروشی ها

 یکی دیگر از مفاسد دوران پهلوی وجود مشروب فروشی ها در سراسر کشور بود و عمل میگساری به صورت آشکار و کاملاً عادی در خیابان ها، میهمانی ها و حتی ادارات و شرکت های دولتی انجام می شد. بدین وسیله تعداد زیادی از مردم آلوده به این گناه ناپسند شده بودند. گناهی که از نظر اسلام جزء گناهان کبیره می باشد.[3]

 به فرموده امام خمینی، اسلام با هر چیزی که انسان را به پوچی و از خود بیگانه شدن می کشاند، مبارزه می کند، شرابخواری و میگساری نیز از مصادیق آن می باشد.[4] خداوند متعال در قرآن کریم مصرف الکل و شراب را حرام نموده است.[5]    

امّا به برکت انقلاب اسلامی آثار منفی شرابخواری از قبیل تعدّی به جان و ناموس مردم ، درگیری های مستانه در کوچه و خیابان ها و در کل سلب امنیت اجتماعی که معضلاتی را برای زنان به وجود آورده بود، از بین رفت.[1]

4.از بين رفتن فساد کنار درياها 

 یکی دیگراز مفاسد شرم آور دردوران رژیم پهلوی فساد کنار دریاها بود. در این زمینه امام خمینی می فرماید:

 «این تمدّنی است که در رژیم سابق تحمیل بر مملکت ما شد که بعد از اینکه می رفتند زن و مرد در دریا، زن ها همان طور لخت و همان طور لخت می آمدند توی شهر، مردم هم جرأت نمی کردند حرف بزنند.»[2]

درایّام تابستان زنان و مردان، برهنه در کنار یکدیگر به هوسرانی می پرداختند. زنانی که می دیدند چشم های شوهرانشان به زنان دیگر است رویشان به یکدیگر باز می شد. از طرف دیگربا وجود این فضاهای مسموم امکان استفاده از دریا برای خانواده های مذهبی غیر ممکن بود. با پیروزی انقلاب با اجرای طرح های سالم سازی دریا، زنان در فضایی بسته و دور از انظار نامحرمان به شنا می پرداختند.[3]

5.گسترش مشارکت اجتماعی زنان

   مفهوم مشارکت اجتماعی و نقش اجتماعی زن در قبل از انقلاب محدود به میزان مشارکت اقتصادی، و صرف اشتغال زنان بوده است، حضور زنان در جامعه، با به نمایش گذاشتن ویژگی های جنسیتی آنان و عدم رعایت موازین اسلامی در روابط بین زن و مرد همراه بوده است. حال آنکه حضرت امام (ره) برای سلامت و رشد جامعه، حضورزنان در صحنه های گوناگون اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی را مشروط به حفظ عفت عمومی می داند.[4] و می فرماید:

 «در نظام اسلامی زن به عنوان یک انسان می تواند مشارکت فعّال با مردان در بنای جامعه اسلامی داشته  باشد ولی نه به صورت یک شی ء.»[5]

و ایشان قائل به دخالت بانوان در مقدّرات اساسی کشور هستند و می فرماید:

 «زن باید در سرنوشت خودش دخالت داشته باشد. زن ها درجمهوری اسلامی رأی باید بدهند. همانطوری    که مردان حق رأی دارند، زن ها حق رأی دارند. »[1]     

 در جمهوری اسلامی شر کت زنان در صحنه های سیاسی و اجتماعی از جمله کاندیداتوری آن ها  برای مجلس و شوراها ی شهر و روستا، تبلیغات منفی علیه اسلام مانند محرومیت زنان از شرکت در فعالیت های اجتماعی و سیاسی را خنثی کرد.[2] 

 دراین زمینه در وصیت نامه امام می فرماید:

«ما مفتخریم که بانوان و زنان پیر و جوان و خرد و کلان در صحنه های فرهنگی و اقتصادی و نظامی حاضر و همدوش مردان یا بهتر ازآنان در راه تعالی اسلام و مقاصد  قران کریم فعالیت دارند.»[3]  

 از دیگر مصادیق مشارکت اجتماعی زنان حضور وسیع در پشت جبهه ها در طول جنگ تحمیلی یا درفعّالیتهای فرهنگی گوناگون، درگوشه و کنار مملکت در کانونهای فرهنگی و مساجد و بسیج می باشد[4]. و همین طور پیشقدم بودن زنان مسلمان در امر امداد اجتماعی  وجهاد مالی،برای مستضعفین، مستمندان و آوارگان و نیز خدمت به بیماران و معلولان[5] و حضور در امور سیاسی - عبادی مثل نماز جماعت و نماز جمعه، که موجب اتّحاد و همفکری آنان و مقابله با توطئه های دشمنان اسلام می شود از ثمرات تحولات اجتماعی انقلاب اسلامی ایران محسوب می گردد.[6]

6.احياء شأن و منزلت معنوی زنان در جامعه

 زن در نظام استبدادی شاه، منزلت خویش را از دست داده بود و به صورت خدمتکاری در جهت تمایلات جنسی مردان درآمده بود. محرومیت زنان از حقوق انسانی و اجتماعی، و بازدارندگی آنان از تفکر و تطهیر روان، آنان را به گوشه های خانه یا کلوپ های تفریحی کشانده بود.[7] در آن دوران

آن زنی با ارزش شناخته می شد که هر روز به رنگی درآید و حقوق ماهیانه ی خود و شوهرش را صرف لوازم آرایش ومد لباس و سگ های ملوس کند.[1]

 بعد از تشکیل حکومت اسلامی، زنان ایرانی با پیدا کردن شخصیّت حقیقی خود از حقارت فرهنگی و ذلّت جنسی نجات پیدا کردند و در تمامی میدان ها از خانواده تا اجتماع با حفظ ارزش های انسانی ظاهر شدند.[2] ودولت موظف شد طبق اصل بیست و یک زمینه های مساعد برای رشد شخصیّت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او ایجاد کند.[3]

اگر چه جمهوری اسلامی زنان را به میدان کار و تلاش و جهاد آورد ولی پس از انقلاب جایگاه خانواده به عنوان اولین نهاد اجتماعی تقویت شد[4] و بعد از انقلاب شورای فرهنگی و اجتماعی زنان تشکیل شد که از جمله وظایف آن رشد شخصیّت زن و تسریع در بازیابی کرامت انسانی او و تقویت نهاد مقدس خانواده بود.[5]

 امام خمینی (ره) مادری را بالاترین شغل، شغل انبیا و انسان سازی می داند و به همین سبب مادر بودن و تربیت فرزندان را اصلی ترین وظیفه زن و جدا کردن فرزند را از مادر از عوامل انحطاط جامعه می داند[6]و می فرماید:

«در طول این سلطنت، اینها کوشش کردند که مادران را از بچه ها جدا کنند، به مادرها تزریق کردند که بچه داری چیزی نیست، شما توی ادارات بیایید.»[7]

هم چنین در بیانات مقام معظم رهبری با بانوان نخبه- بااشاره به گفتار امیر المومنین-«المرأةُ ريحانةٌ وليست بقهرمانةٌ»[8]- ملاحظه می کنیم که وظیفه ی اساسی زن را حفظ خانواده دانسته اند.[9] ،واین مخالف آزادی زنان نیست بلکه از نظر شهید مطهری زن و مرد در انسانيت (برابرند) ولى دوگونه انسانند با دوگونه خصلتها و دوگونه روانشناسى، و اين اختلاف ناشى از عوامل جغرافيايى و يا تاريخى و اجتماعى نيست بلكه طرح آن در متن آفرينش ريخته شده است.[10]

7.تحول در عرصه های بهداشت و پزشکی

 پیش از انقلاب بيشتر، پزشكان هندى و بنگلادشى آن هم جنس مرد در درمانگاه ها خدمت مى‌كردند. امّا بعد از انقلاب، با تربيت ده‌ها هزار پزشك ايرانى اعم از زن و مرد و احداث هزاران بيمارستان و درمانگاه، وضعيت بهداشت كشور به طورآشكار پيشرفت كرده است.[1] نسبت متخصصین و فوق متخصصین بیماری های زنان در سال های 65-55، شانزده در صد بوده که افزایش قابل ملاحظه ای را در خصوص نسبت متخصّصان و فوق متخصّصان بیماری  زنان را نشان می دهد.[2]     حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی) در دیدار با مسئولان وزارت بهداشت، در خصوص لزوم افزایش نقش زن در امور بهداشتی و پزشکی می فرمایند:

«باید شمار پزشکان زن در کشور به حدی برسد که زنان ایران برای درمان بیماری های خود بتوانند فقط به پزشکان زن مراجعه کنند. در زمینه پزشکی، رعایت حدود الهی ضروری است و برای این منظور، تخصّص زنان اهمیت زیادی دارد.»[3]     

 بهبود وضعيت بهداشت كشور نقش مهمى‌ در افزايش اميد به زندگى داشته است. بعد از انقلاب اميد به زندگى در زنان به بالاتر از شصت سال رسید،[4] به طوری که در سال 1355برابر 2/56 سال و در سال 1365برابر با 5/63 سال بوده است.[5]

 تأثير ديگر بهبود وضعيت بهداشت كشور را مى‌توان در كاهش ميزان مرگ و ميرمادران  ومرگ و میر کودکان مشاهده كرد. به گونه ای که مرگ مادران ناشی  از عوارض بارداری از سال 56 تا سال 81 ،5/6 برابر کاهش یافته است.[6] و مرگ و میر کودکان زیر یک سال از 111مورد در هر هزار تولد زنده در سال 1356 به 6/28 مورد از هر هزار تولد زنده در سال 1381 رسیده و به عبارت دیگر بیش از 4 برابر کاهش یافته است.[7]

8.ورزش بانوان

 درسال های قبل از انقلاب اسلامی تشکیلات خاصی برای ورزش بانوان وجود نداشت. فعالیت های ورزشی در قالب فدراسیون ها و هیئت های ورزشی موجود، همراه آقایان به طور مشترک انجام می گرفت. پس از انقلاب اسلامی بر حسب ضرورت های حاکم بر فرهنگ جامعه از سال 1361، کمیته های ورزشی بانوان در چند رشته تشکیل شد[8] و در همین زمینه فدراسیون ورزشی بانوان نیز شکل گرفت تا امور ورزشی بانوان انسجام یابد.[9] چرا که ورزش برای زنان لازم است و آن به علت محوری بودن نقش اجتماعی آنان است و باید از نظر روانی وبدنی شاداب باشند.[10] امام (ره)می فرماید:

«عقل سالم در بدن سالم است. ورزش همان طور که بدن را تربیت می کند، عقل را هم سالم می کند. »[11]

9 . تحول در کتاب ها و مطبوعات

 قبل از انقلاب رژیم پهلوی با گنجاندن تصاویر و مطالب مورد نظر خویش در کتاب ها سیاست های فرهنگی خود را در مقابله با رشد و گسترش اسلام پیش می برد. به طور مثال تبلیغ فرهنگ بی حجابی، بی بند و باری، بدبین کردن زنان نسبت به اسلام در رابطه با تبعیض میان زن ومرد و… بود.[12] مطبوعات آن روز غیرت و عصبیّت مرد را نسبت به همسرش تعبیر به حسادت می کرد و بدین وسیله قصد داشتند که مردها را نسبت به زنانشان، بی تفاوت کنند و از این طریق جامعه را به فساد بکشند.[13] امّا با پیروزی انقلاب اسلامی تحول چشمگیری در محتوای کتاب ها و مطبوعات رخ داد، مطالب آموزنده با تأثیر پذیری از تعلیم و تربیت اسلامی درج شد و از انتشار کتابهای مبتذل وگمراه کننده جلو گیری شد.[14] 

 با پیروزی انقلاب اسلامی ما شاهد افزایش سطح فعّالیت جوانان در عرصه ی نشریات و مطبوعات و گسترش تالیف کتاب ها هستیم. با بررسی فعّالیت زنان در تالیف کتاب می توان به میزان و نوع آثار در این دوره دست یافت .هر چند فعالیت بانوان در این زمینه در مقایسه با مردان بسیار کم است ولی سیر صعودی آن نشان دهنده ی گرایش آنان به خلق آثار مکتوب است. به طوری که تعداد کتاب های زنان در سال 1368 از 382 عنوان به 776 عنوان رسیده است. بنابراین تعداد کتاب های تولید شده زنان پس از سال 1357 با شتاب بیشتری افزایش یافته است.[15]

10.تحول در محتوای فيلم و موسيقی

 قبل از انقلاب، صدا وسیمای آن زمان با پخش فیلم های مبتذل وادا و اطوار های خوانندگان زن با آرایش آنچنانی و بدون پوشش، زنان را تشویق به پیروی از آنان می نمود.[16] پیامدهای آن فیلم، موسیقی و شوهای مستهجن، تبلیغ روحیه بی دینی، ترویج فرهنگ غربی، ترویج روابط نا مشروع بین زنان و مردان، توسعه فرهنگ بی حجابی، بی حرمتی به شأن و شخصیّت زن و استفاده از او به عنوان ابزار تبلیغاتی برای پر کردن جیبی سرمایه داران بود.[17]

امّا پیروزی انقلاب اسلامی این وضعیّت تأسف بار را خاتمه داد و فیلم هایی با موضوعات مذهبی و تربیتی، علمی و فرهنگی و اخلاق خانوادگی با توجه به فرهنگ اسلامی ایران ساخته شد.[18] چرا که به تعبیر امام(ره) صدا و سیما دانشگاه عمومی می باشد[19] و محتوای آن ها بر زندگی افراد اثر گذار است.

11.رشد علمی و آموزشی زنان

در مقایسه ی وضعّیت سواد زنان در سالهای قبل و بعد از انقلاب اسلامی با مراجعه به آمارهای مربوط به سالهای 55و65 شاهد 17% رشد هستیم همچنین آمار دیگر نشان می دهد که رشد تحصیلی دختران در مقطع ابتدائی از سال 58 الی سال 68 از 6/80% به 98% رسیده یعنی چیزی حدود 18% اضافه شده که این ها نشان دهنده ی اهمیت دادن به حضور زنان در مراکز علمی در دوران بعد از انقلاب است.[20]

درآموزش عالی شمار دانشجويان كشور در سال 1357، سال پايان رژيم سابق، 675/ 175 نفر بوده است.[21] امّا بعد از انقلاب اسلامی آموزش عالی ایران نیز تحولات کمّی و کیفی عمیقی پیدا کرد. گسترش آموزش عالی با جهت گیری دینی اسلامی همراه بوده است. در سال 1359 دانشگاهها به مدت سه سال به منظور ایجاد تغییرات بنیادی و اسلامی کردن دانشگاه ها بسته شد. بطوری که بعد از بازگشایی دانشگاه ها در سال 1362تحولات ساختاری عظیمی ایجاد شده بود. [22]

 امام با اشاره به شدّت خطر دانشگاه استعماری فرمودند:

«ما از حصر اقتصادی نمی ترسیم، ما از دانشگاهی می ترسیم که جوان های ما را آن طور تربیت کنند که خدمت غرب بکنند، ما از دانشگاهی می ترسیم که آن طور جوان های ما را  تربیت کنند که خدمت به کمونیسم کنند. »[23]

تغییرات بنیادی دانشگاه ها خود باعث افزایش  مشارکت زنان در آموزش عالی شد. طی سال های پس از انقلاب رشد تعداد دانشجویان زن بیشتر از دانشجویان مرد بوده است. به طور مثال در مقطع کارشناسی در سال 1375 تعداد دانشجویان زن 9 برابر شده است که واقعه میمونی است که رشد علمی و توسعه اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران را نشان می دهد.[24]

  سخن آخر

با نگاهی به دستاورد های اجتماعی انقلاب اسلامی که مهمترین آن ها گسترش حجاب و احیاء شأن و منزلت زنان می باشد، در می یابیم که این تغییرات بیش از هر چیز برای زنان جامعه مفید بوده و هست. تغییراتی که با تحول ارزشی همراه بوده و سبک زندگی زنان(اعم ازساده زیستی، احترام به شوهر، عطوفت مادری، انس با قرآن و …) را دگرگون کرده است. امّا دشمنان اسلام این گونه القا می کنند که انقلاب دستاوردی برای بانوان نداشته است. و می بینیم  تمام تلاششان را برای ازبین بردن دستاورد های انقلاب از طریق جنگ نرم به کار برده اند و در سطح جامعه با غفلت مسؤولین شاهد رجعت تدریجی به ارزش های فرهنگی دوران قبل از انقلاب هستیم. بنابراین امید است که مسؤولین جامعه و اقشار ملت به خصوص زنان و دختران با شناخت لازم وکافی از دستاوردهای ارزشمند انقلاب تلاش جدّی برای حفظ آن به کار برند.

صفحات: 1· 2