در این مطلب سخنان حکمت آموز امام مجتبی علیه السلام را در موضوعات مختلف ذکر می نماییم به امید آن که از این گوهرها نهایت استفاده را در جهت کسب فضایل اخلاقی و رد رذایل اخلاقی داشته باشیم.
1- قیل له علیه السلام: فما الحلم؟ قالعلیه السلام:” كظم الغیظ و ملك النفس.” ( تحف العقول، ص 227)
از حضرت امام حسن علیه السلام پرسیده شد كه بردبارى یعنى چه؟ فرمودند: بردبارى عبارت از فرو بردن خشم و اختیار نفس را داشتن .
2- قیل له علیه السلام: فما الشرف؟ قالعلیه السلام: اصطناع العشیرة؟ و حمل الجریرة. ( تحفالعقول، ص 227)
از حضرت پرسیده شده بزرگوارى چیست؟ فرمودند: احسان به قبیله و تبار و تحمل خسارت و جرم آنها.
3- قیل له علیه السلام: فما المروة؟ قالعلیه السلام: حفظ الدین، و اعزازالنفس، و لین الكنف، و تعهد الصنیعة، و اداء الحقوق، و التحبب الى الناس. ( تحفالعقول، ص 227)
از امام علیه السلام پرسیده شد كه جوانمردى یعنى چه؟ فرمودند: جوانمردى عبارت است از حراست دین، و عزت نفس، و با نرمش برخورد نمودن و بررسى عملكرد خویش، و پرداخت حقوق و دوستى نمودن با مردم .
4- قیل له علیه السلام: فما الكرم؟ قالعلیه السلام: الابتداء بالعطیة قبل المسئلة و اطعام الطعام فى المحل.
از امام حسن علیه السلام معناى كرامت و بزرگ منشى را پرسیدند؟ فرمودند: بخشش پیش از خواهش و اطعام در هنگام قحطى .
5- قال امام المجتبى علیه السلام: اعلموا ان الله لم یخلقكم عبثا و لیس بتارككم سدى، كتب آجالكم و قسم بینكم معائشكم لیعرف كل ذى لب منزلته و ان ما قدر له و ما صرف عنه فلن یصیبه. ( تحفالعقول، ص 234)
امام علیه السلام فرمودند: «اى بندگان خدا» بدانید كه خداوند شما را بیهوده نیافریده است، و به حال خود رها ننموده، مدت عمرتان را نوشته، و روزى شما را بینتان تقسیم نموده تا هر خردمندى قدر و ارزش خود را بداند و بفهمد جز آنچه مقدر شده هرگز به او نمىرسد.
6- قال الامام المجتبى علیه السلام: قد كفاكم مؤونة الدنیا و فرغكم لعبادته و حثكم على الشكر وافترض علیكم الذكر واوصاكم بالتقوى. ( تحفالعقول، ص 234)
امام مجتبى علیه السلام فرموده است: به تحقیق خداوند روزى شما را بر عهده گرفته است، و شما را براى بندگى فراغت بخشیده و به شكرگزارى تشویق نموده است و نماز را بر شما واجب فرموده و به پرهیزكارى توصیه فرموده است.
7- قال علیه السلام: والتقوى باب كل توبة و راس كل حكمة و شرف كل عمل. بالتقوى فاز من فاز من المتقین. ( تحفالعقول، ص 234)
امام مجتبى علیه السلام فرموده است: پرهیزكارى در بازگشت « به سوى خدا» و سر رشته هر حكمت، و شرافت هر كار است، وهر كس از پرهیزكاران به كامیابى رسید به وسیله تقوا بوده است.
8- قال امام المجتبىعلیه السلام: ما تشاور قوم الا هدوا الى رشدهم .( تحفالعقول، ص 236)
امام مجتبى علیه السلام فرمود: هیچ قومى مشورت نكرد مگر این كه به ترقى و تكامل راه یافت.
9- قال علیه السلام: انه قال فى تفسیر قوله « وقفوهم انهم مسئولون» انه لا یجاوز قدما عبد حتى یسئل عن اربع: عن شبابه فیما ابلاه و عمره فیما افناه، و عن ماله من این جمعه، و فیما انفقه، و عن حبنا اهل البیت. ( بحارالانوار، ج 44، ص12)
امام حسن علیه السلام: در تفسیر آیه شریفه « وقفوهم انهم مسئولون» فرمودهاند: به تحقیق « روز قیامت» هیچ بندهاى قدم از قدم برنمىدارد مگر این كه نسبت به چهار چیز مورد بازجویى و پرسش قرار مىگیرد:
الف- از جوانىاش كه در چه راهى مصرف نموده است.
ب- از عمرش كه در چه كارى آن را به كار گرفته است.
ج- از ثروتش كه چگونه جمع و در چه راهى مصرف نموده است.
د- از دوستى ما اهل بیت و خاندان پیامبرصلى الله علیه و آله و سلم .
10- قال علیه السلام: لو لم یبق لبنى امیة الا عجوز درداء، لبغت دین الله عوجا و هكذا قال رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم. (بحار، ج44، ص 43)
جدم رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم فرمودند: اگر از بنىامیه « در روى زمین احدى نماند جز پیرزن فرتوت و ناتوانى، همان یک نفر دین خدا را به مسیر نادرستى خواهد كشاند.
11- قال الامام المجتبى علیه السلام: اعمل لدنیاك كانك تعیش ابدا، واعمل لاخرتك كانك تموت غدا.( الحیاة، ج4، ص 62)
امام حسن علیه السلام فرمود: چنان براى دنیایت تلاش كن كه گویا همیشه زندهاى، و چنان براى آخرتت تلاش كن كه گویى فردا مرگت فرا مىرسد.
12- قال: كان الحسن ابن على علیه السلام: اذا قام الى الصلاة لبس اجود ثیابه فقیل له: یابن رسول الله! لم تلبس اجود ثیابك؟! فقال علیه السلام: ان الله جمیل یحب الجمال فاتجمل لربى و هو یقول « خذوا زینتكم عند كل مسجد» فاحب ان البس اجود ثیابى. ( الحیاة، ج5، ص 66)
راوى مىگوید: امام حسن علیه السلام زمانى كه نماز را برپا مىداشتند زیباترین لباس را مىپوشیدند، به حضرت عرض شد، اى پسر رسول خدا چرا به هنگام نماز اینگونه لباس مىپوشى؟ حضرت فرمودند: به تحقیق خدا زیبا است و زیبائى را دوست مىدارد. پس خود را براى پروردگارم مىآرایم، چنانچه مىفرماید: « به هنگام نماز و حضور در مساجد لباس زیباى خود را بپوشید» پس دوست دارم كه بهترین لباسم را بپوشم.
13- قال علیه السلام: ان اكیس الكیس التقى، و احمق الحمقالفجور. (الحیاة، ج1، ص 203)
امام حسن علیه السلام فرمود: زیرك ترین زیرك ها فرد با تقوا است، و احمقترین احمق ها شخص فاجر و فاسق است.
14- قال علیه السلام: كونوا اوعیة العلم و مصابیح الهدى فان ضوءالنهار بعضه اضوء من بعضها. ( كافى، ج1، ص 301)
امام فرمودند: جایگاه هاى دانش و چراغ هاى درخشان هدایت باشید زیرا روشنى روز بعضى از بعضى دیگرش بیشتر است.
15- قال الحسن بن على علیه السلام: تاتى علماء شیعتنا القوامون بضعفاء محبینا و اهل ولایتنا یوم القیامة، والانوار تستطع من تیجانهم. ( محجة البیضاء، ج1، ص 33)
امام حسن علیه السلام فرموده است: از میان شیعیان ما علمایى به پا مىخیزند كه ایستادگى افراد ضعیف از دوستان ما و آنها كه ولایت ما را پذیرا شدهاند به واسطه آنها است و از تاجى كه بر سر دارند نور مىدرخشد.
16- و كان الحسنعلیه السلام: اذا افرغ من وضوئه تغیر لونه فقیل له فى ذالك، فقال علیه السلام: حق على من اراد ان یدخل على ذىالعرش ان یتغیر لونه.
امام حسن علیه السلام زمانى كه وضویش پایان مىپذیرفت رنگ مباركش تغییر مىنمود. در این باره از حضرت پرسیده شده «چرا رنگ شما تغییر مىنماید؟» فرمودند: كسى كه مىخواهد وارد بارگاه «خدای متعال» گردد سزاوار است رنگش تغییرنماید.
17- «قال نعم: استعد لسفرك و حصل زادك قبل حلول اجلك. (منتهىالآمال، ج1، ص 436)
مردى از حضرت موعظه خواست، حضرت فرمودند: آماده سفر آخرت شو و زاد و توشه آن را پیش از رسیدن مرگ فراهم نما.
18- قال امام حسن علیه السلام: ایها الناس انه من نصح لله و اخذ دلیلا هدى للتى هى اقوم و وفقه الله للرشاد و سدده للحسنى . ( تحف العقول،ص227)
امام حسن علیه السلام فرمود: هان اى مردم، به تحقیق كسى كه براى خدا پند دهد و سخن خدا را راهنماى خود قرار دهد به راهى پایدار رهنمون شود و خداوند او را به رشد موفق سازد.
19- قال امام المجتبى علیه السلام: بین الحق و الباطل اربع اصابع، ما رایت بعینیك فهو الحق و قد تسمع باذنیك باطلا كثیرا.( از هر معصوم چهل حدیث، ص 105)
امام حسن علیه السلام فرمود: بین حق و باطل به اندازه چهار انگشت فاصله است، آنچه با چشم ببینى حق است و چه بسا كه باطل زیادى را با گوش بشنوى.
20- قیل له علیه السلام ما الزهد؟ قالعلیه السلام: الرغبة فى التقوى والزهادة فى الدنیا. قیل: و ما الحلم؟ قال كظم الغیظ و ملكالنفس. قیل ما السداد؟ قال دفع المنكر بالمعروف. ( از هر معصوم چهل حدیث، ص 106)
از حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام پرسیده شد زهد چیست؟ فرمودند: میل به پرهیزکارى و بىمیلى نسبت به دنیا. باز پرسیده شد كه حلم چیست؟ فرمودند: خشم را فرو بردن و مالك خود شدن. باز پرسیده شد كه سداد چیست؟ فرمودند: بدى را به وسیله خوبى برطرف نمودن.
21- قال الحسن علیه السلام: لبعض ولده: یا بنى لا تواخ احدا تعرف موارده و مصادره فاذا استنبطت الخبرة و رضیت العشرة فاخه على اقالة العثرة و المواساة فى العسرة. ( تحفالعقول، ص 236)
امام حسن علیه السلام به یكى از فرزندانشان فرمودند: اى پسرم با احدى برادرى مكن تا آن كه بدانى كجاها مىرود و از كجاها مىآید، و چون از حالش خوب آگاه شدى و رفتارش را پسندیدى با او برادرى كن. به شرط این كه رفتارت بر اساس چشم پوشى از لغزش و همراهى در سختى باشد.
22- قال امام حسن علیه السلام: ان ابصر الابصار ما نفذ فى الخیرمذهبه و اسمع الاسماع ما وعى التذكیر و انتفع به اسلمالقلوب ما طهر من الشبهات.(از هر معصوم چهل حدیث، ص 111)
امام حسن علیه السلام فرمودند: همانا بیناترین چشمها آن است كه در طریق خیر نفوذ كند، و شنواترین گوشها آنست كه پذیرندهتر باشد و سالمترین دل ها آن است كه از شبهه پاك باشد.
23- قال علیه السلام: لا یغش العاقل من استنصحه. ( تحفالعقول، ص 239)
امام حسن علیه السلام فرمودند: خردمند كسى است كه وقتى از او پند خواستند خیانت نكند.
24- قالعلیه السلام: اذا لقى احدكم اخاه فلیقبل موضع النور من جبهته. ( تحفالعقول، ص 239)
امام حسن علیه السلام فرمودند: هر گاه یكى از شما برادر خود را ملاقات كند، باید كه جایگاه نور از پیشانى او را ببوسد.
25- قال امام المجتبى علیه السلام: هلاك الناس فى ثلاث: الكبر،الحرص، الحسد. الكبر به هلاك الدین و به لعن ابلیس. الحرص عدو النفس و به اخرج آدم من الجنة. الحسد رائدالسوء و به قتل قابیل هابیل.( از هر معصوم چهل حدیث، ص 113)
امام حسن علیه السلام فرمود: نابودى مردم در سه چیز است: 1- بزرگ نمائى 2- افزون خواهى بسیار 3- حسد و رشك بردن.
بزرگ نمائى كه به وسیله آن دین نابود مىگردد و به واسطه آن شیطان ملعون رانده درگاه خدا شد و حرص كه به خاطر آن آدم از بهشت خارج شد، و رشك كه سررشته همه بدى است و به واسطه آن قابیل هابیل را كشت.
26- قال امام المجتبى علیه السلام: اوصیكم بتقوى الله و ادامة التفكر،فان التفكر ابو كل خیر و امه. (از هر معصوم چهل حدیث، ص114)
امام حسن علیه السلام فرمود: شما را به پرهیزکارى و ترس از خدا و ادامه تفكر و اندیشه سفارش مىكنم زیرا تفكر و اندیشه سرچشمه همه خوبی ها است.
27- قال امام المجتبى علیه السلام: غسل الیدین قبل الطعام ینفى الفقر و بعده ینفى الهم. ( از هر معصوم چهل حدیث، ص 114)
امام حسن علیه السلام فرمود: شستن دست ها پیش از غذا فقر رامىزداید و بعد از آن اندوه را برطرف مىسازد.
28- قال علیه السلام: صاحب الناس بمثل ما تحب ان یصاحبوك. ( از هر معصوم چهل حدیث، ص 114)
امام حسن مجتبى علیه السلام فرمود: چنان با مردم رفتار نما كه دوست دارى با تو رفتار كنند.
29- قال علیه السلام: لاادب لمن لاعقل له ولا مروة لمن لاهمة له و لاحیاء لمن لا دین له. ( از هر معصوم چهل حدیث، ص 115)
كسى كه عقل ندارد ادب ندارد، و كسى كه همت ندارد جوانمردى ندارد و كسى كه حیا ندارد دین ندارد.
30- قال امام المجتبى علیه السلام: علم الناس علمك و تعلم علم غیرك. (از هر معصوم چهل حدیث ، ص 116)
امام حسن علیه السلام فرمود: دانشت را به مردم بیاموز، و خود نیز دانش دیگران را فراگیر.
31- قال علیه السلام: لا غنى اكبر من العقل ولا فقر مثل الجهل ولا وحشة اشد من العجب ولا عیش الذ من حسن الخلق. ( از هر معصوم چهل حدیث، ص 116)
امام حسن مجتبى علیه السلام فرمود: هیچ بىنیازى برتر از عقل نیست و هیچ نیازمندى هم مثل نادانى نیست و هیچ وحشتى بدتر از خودپسندى نیست، و هیچ عیشى لذت بخش ترازاخلاق نیكو نیست.
32- قال علیه السلام: قیدوا العلم بالكتاب.
امام حسن علیه السلام فرمود: علم را با نوشتن مهار كنید.
33- قال علیه السلام: من بدء بالكلام قبل السلام فلا تجیبوه.( چهل حدیث از هر معصوم، ص 117)
امام حسن علیه السلام فرمود:هركس قبل از سلام سخن گفت جوابش را ندهید.
34- تعلموا العلم فان لم تستطیعوا حفظه فاكتبوه و ضعوه فى بیوتكم. (از هر معصوم چهلحدیث، ص 118)
دانش را فراگیرید و اگر توان حفظش را ندارید بنویسید و در خانه هایتان نگهدارى نمائید .
35- قال علیه السلام: الشروع بالمعروف و الاعطاء قبل السؤال من اكبر السؤدد. ( از هر معصوم چهل حدیث، ص 117)
امام حسن علیه السلام فرمود: آغاز نمودن به بذل و بخشش پیش از درخواست و تقاضا، از بزرگترین شرافت و بزرگى است.
36- قال علیه السلام: من عبد الله، عبد الله له كل شىء. ( از هر معصوم چهل حدیث، ص 118)
امام حسن علیه السلام فرمود: كسى كه خدا را بندگى نماید، خداوند هم همه چیز را فرمانبردار او گرداند.
37- قال علیه السلام: انا الضامن لمن لم یهجس فى قلبه الا الرضا ان یدعوالله فیستجاب له. ( از هر معصوم چهل حدیث، ص 118)
امام حسن علیه السلام فرمود: كسى كه در دلش جز خشنودى خدا خطور نكند، چون دعا كند؛ من ضامنم كه دعایش مستجاب گردد.
38- قیل له فما النجدة؟ قالعلیه السلام: الذب عن الجار و الصبر فى المواطن و الاقدام عند الكریهة. ( تحفالعقول، ص 227)
از حضرت امام مجتبى علیه السلام پرسیده شد نیرومندى چیست؟ فرمودند: دفاع از پناهنده، و پایدارى در نبرد، و ایستادگى هنگام سختى.
39- قیل له فما الفقر؟ قالعلیه السلام: شره النفس الى كل شىء. ( تحفالعقول، ص 228)
از حضرت پرسیده شد فقر چیست؟ فرمودند: آزمندى به هر چیزى.
40- قیل له:فما الغنى؟ قالعلیه السلام: رضاالنفس بما قسم لها و ان قل. ( تحفالعقول، ص 228)
از امام مجتبى معناى فقر پرسیده شد، فرمود: خشنود بودن انسان به مقدارى كه خدا روزى او نموده هر چند كم باشد.
منبع:www.tebyan.net
آخرین نظرات