شکوفاتر از بهار به آرامش عشق، به لطافت نسيم، به رهايي موج، شکوفاتر از بهار، درخشان تر از آفتاب، نستوه تر از کوه، آبي تر از آسمان، سبزتر از جنگل، سپيدتر از سپيده و زلال تر از آب بود؛ مردي که از مرزهاي خاک گذشت و به افلاک پيوست. از او در زمين بسيار گفتند، مي گويند و خواهند گفت، اما عظمت و حقيقت مرداني هم چون امام، هرگز چنانچه هست، وصف شدني نيست؛ و به راستي مگر مي شود شکوه آفتاب را به تعريف کشيد و عشق را شرح کرد؟
شناخت عميق امام
زنده نگاه داشتن ياد و نام مردان بزرگ، که سرنوشت ملت ها را با انديشه الهي و اراده پولادين خود ورق زده و جريان رودخانه تاريخ را دستخوش تغيير کرده اند، وظيفه همه انسان هاي دردمند و دلسوزان هدايت نسل هاست.
امام خميني که با قيام الهي خود در عصر غربت انسانيت، بت ها را شکست و دريچه هاي نور را به روي انسان هاي دردمند و منتظر گشود، در زمره اين بزرگمردان است. براي شناخت امام خميني، بررسي مقطع زماني خاص يا بُعدي از زندگي او کافي نيست. آن امام عارف را بايد در تمامت عقيده و ايمان و عملش و در همه ادوار زندگي اش شناخت.
روز کوثر
بيستم جمادي الثاني روز «کوثر» است. در آن روز بزرگ، کوثر ولايت و امامت در زمين جاري گشت و بانوي عفت و ايمان، صديقه طاهره عليهاالسلام، ديده به جهان گشود تا امام عدالت و انسانيت را مونس و همسر باشد و نسلي پديد آورد که يازده ستاره امامت و روشنان راه هدايت انسان ها از اين جمله اند. قرن ها بعد، در سالگرد تولد اين بانو و از سلاله پاکش، مولودي ديده به جهان باز کرد که بعدها راه امامت را استمراري نو بخشيد و جلوه اي از انوار ولايت را بر جهانيان تاباند ميلاد مسعود حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام و رهبر کبير انقلاب امام خميني بر رهروان راهشان مبارک باد.
امام از زبان برادر
برادر بزرگوار امام، آيت الله پسنديده، درباره دوران طفوليت حضرت امام رحمه الله مي فرمايند: «امام، دوران کودکي را در خمين گذراند. بانوي مؤمنه اي بود به نام خاور، که به او ننه خاور مي گفتيم، او دايه امام بود و امام را نگهداري مي کرد و به او شير مي داد. ننه خاور از زن هاي بسيار لايق و با شهامت بود. شوهرش «کربلايي ميرزا آقا» تفنگدار و خادم پدرمان بود. در شناسنامه امام، تاريخ تولد ايشان 1279 ذکر شده ولي ايشان در روز بيستم جمادي الثاني 1320 متولد شده اند… در شناسنامه ايشان اين مشخصات ثبت است: نام خانوادگي: مصطفوي، نام پدر: آقا مصطفي، نام مادر: خانم هاجر، سال صدور شناسنامه 1305…».
خاندان امام
روح الله الموسوي الخميني در بيستم جمادي الثاني 1320 ق (مطابق با بيست شهريور 1281 ش و 24 سپتامبر 1902 م) در شهرستان خمين، در خانداني از سلاله زهراي اطهر عليهاالسلام و از خانواده اي اهل علم، که به هجرت جهاد در راه خدا معروف بودند، پا به عرصه وجود نهاد. او وارث آبا و اجدادي بود که نسل در نسل در کار هدايت مردم و کسب معارف الهي مي کوشيده اند. پدر بزرگوار امام خميني، آيت الله سيد مصطفي موسوي از معاصران ميرزاي شيرازي بود و مادر مؤمنش، بانو هاجر، نيز از خاندان علم و تقوا و از نوادگان مرحوم آيت الله خوانساري بوده است. امام دوران کودکي را در دامان مادر و عمه مکرمه اش، صاحبه خانم، که بانويي شجاع و حق جو بود، سپري کرد.
احياگر دين خدا
درحالي که سال 1320 ق از نيمه مي گذشت مولودي در ايران ديده به جهان گشود که بعدها با قيام الهي خود سرنوشت ايران و جهان اسلام را دگرگون کرد و انقلابي پديد آورد که اميد همه ملت هاي آزاده در سرتاسر گيتي گرديد. آن روز هيچ کس تصور نمي کرد که اين کودک همان است که فردا، دنيا او را به نام «امام خميني» خواهد شناخت و احياگر دين خدا در عصر مسخ ارزش هاي ديني خواهد شد.
ميراث دار همه انبيا
رادمردي از قبيله فضيلت بود و پيش آمد تا پرچم حقيقت را در گسترده جهان برپا کند و مناي حاکميت صالحان بر زمين باشد. او چونان «نوح»، مستضعفان را بر کشتي هدايت سوار کرد و با موج هاي شهادت به ساحل توحيد رهنمون شد. تبر ابراهيمي اش را بر بتهاي زر و زورو تزوير کوبيد و با عصاي هوشياري موسايي اش نيرنگ ساحران زمان را بي رنگ کرد. بي ترديد اما در دم مسيحايي اش فيض روح القدس داشت که توانست در کالبد بي جان قرن حاضر روح ايمان و عشق بدمد. خميني، مفسر با فراست قرآن محمد (ص)بود و در مقابل تنديس ظلم و طغيان و وارث خلف ضلالت شيطان، به حق قيام کرد تا به خواست تمامي رسولان الهي، تحققي تاريخي بخشيد. خميني وارث شايسته همه انبياي الهي بود.
پير بيدار
گرماي ظلم بيداد مي کرد. تابستان ستم، شلاق شقاوت بر تن مظلوم ملت مي کوبيد. اميدها ملت براي رهاي از جور زمان به پاييزي زرد مي گراييد و زمستان، سياهي سرماي سخت خود را بر سر مردمان افکنده بود. قصه ها رنگ غصه داشت و دل هاي مردمان گنج رنج هاي بي شمار بود. در اين ميان، امام خميني، پير بيدار يلداي بلند تاريخ ايران شد و با کلامي که عطر تقدس داشت، بر دل هاي زمستان زده نشست و بزرگ ترين شگفتي قرن را آفريد. اما، بهار هميشه سبز و جاويد ملت ايران است.
ظهور امام
شخصيت امام و ظهور او نويد امن و ايمان بود. در ميانه عصري که به بي خدايي خو گرفته بود، ظهورحضور امام باعث شد امت ها به شور آيند. چنين بود که بلافاصله پس از آغاز حرکت انبيايي امام، نه فقط در کشورهاي اسلامي، بلکه در تمامي سرزمين هايي که نام و يادي از خدا هنوز باقي است، حرکت هاي پياپي و عظيمي پديد آمد که هدف اصلي اين طوفان ها در هم شکستن بت هاي کفر و شرک در زمين و حرکت به نام خدا بود.
خنده و شوخي امام
يکي از مستخدمان حضرت امام رحمه الله مي گويد: «بعد از ظهرها که مي شد خانواده امام، نوه ها، دخترها و عروس ايشان مي آمدند و دور ايشان مي نشستند و چنان با امام گرم مي گرفتند و شوخي و مزاح مي کردند که تصور چنين حالتي براي يک رهبر سياسي با آن همه گرفتاري شديد غيرممکن مي نمود».
ادامه »
آخرین نظرات