مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

پرتو دوم سال ششم هجرت بود كه تو پا به عرصه وجود گذاشتى اى نفر ششم پنج تن ! بيش از هر كس ، حسين از آمدنت خوشحال شد. دويد به سوى پدر و با خوشحالى فرياد كشيد: ((پدر جان ! پدر جان ! خدا يك خواهر به من داده است !)) زهراى مرضيه گفت : ((على جان ! اسم دخترمان… بیشتر »

پرتو اول پريشان و آشفته از خواب پريدى و به سوى پيامبر دويدى . بغض ، راه گلويت را بسته بود، چشمهايت به سرخى نشسته بود، رنگ رويت پريده بود، تمام تنت عرق كرده بود و گلويت خشك شده بود. دست و پاى كوچكت مى لرزيد و لبها و پلكهايت را بغضى كودكانه ، به ارتعاشى… بیشتر »