بسم الله الرحمن الرحيم
خداوندا، همه چيز تويي و غير از تو همه هيچ. خداوندا، تو عزيزي و غير از تو همه ذليل. خداوندا، تو غني‌اي و غير از تو همه فقير. هفته‌ي جنگ امسال حال و هواي ديگري دارد. پس از سال‌ها دفاع مقدس ياري دين خدا صورت ديگري به خود گرفته است. آمادگي جنگي ضرورت بيشتري يافته است و دشمنان خدا و خلقِ خدا آني غافل نيستند و در كمين نشسته‌اند تا آن‌چه را خدايي است نابود كنند. خانواده‌هاي شهدا، تا هميشه‌‌ي تاريخ اين مشعل‌داران راه اولياء افتخار روشنايي طرق الي الله را به عهده گرفته‌اند. مجروحين و معلولين خود چراغ هدايتي شده‌اند كه در گوشه گوشه اين مرز و بوم به دين‌باوران راه رسيدن به سعادت آخرت را نشان مي‌دهند؛ راه رسيدن به خداي كعبه را. اسرا در چنگال دژخيمان، خود سرود آزادي‌اند، و احرار جهان آنان را زمزمه مي‌كنند. مفقودين عزيز محور درياي بيكران خداوندي‌اند و فقراي ذاتي دنياي دون در حسرت مقام والايشان در حيرتند. از شهدا كه نمي‌شود چيزي گفت. شهدا شمع محفل دوستانند. شهدا در قهقهه‌ي مستانه‌شان و در شادي وصولشان «عند ربهم يرزقون» اند، و از نفوس مطمئنه‌اي هستند كه مورد خطاب «فادخلي في عبادي وادخلي جنتي» پروردگارند. اينجا صحبت عشق است و عشق، و قلم در ترسيمش بر خود مي‌شكافد. و السلام
روح الله الموسوي الخميني
67/7/1
صفحات: 1· 2
آخرین نظرات