چه طرب انگيز است آفتاب امروز مکه. چه روح فزاست هلهله ممتد نخلستان هاي عرب.
چشم هاي ملايک، با لهجه اي باراني شادباش مي گويد اين وصلت خوش آيند را.
امشب، شب ازدواج ملکه حجاز است؛ اما نه با شاهزادگان يمني و نه با تاجران مکي؛ با کسي که پادشاه بي تاج و تخت زمين و آسمان است. خديجه، به خانه اي مي آيد که زينتي جز حضور هميشگي ملايک ندارد؛ خانه اي که جز صداي محمد، هيچ موسيقي دل نشيني را نمي شناسد. خديجه، جان پيامبر مي شود و تمام ثروت خود را در محمد خلاصه مي کند.
خديجه به خانه محمد(ص) مي آيد تا مرهم زخم هاي فرداي محمد(ص) شود.
ازدواج حضرت محمد(ص) و حضرت خديجه (س)
پيوند مبارک پيامبر (ص) و حضرت خديجه (س) پيوندي الهي بود که در به ثمر رساندن رسالت عظيم و پرخطر پروردگار نقش عظيمي داشت و زماني اتفاق افتاد که جهل و بت پرستي در شهر مکه رايج بود.
خديجه (س) زن نيکوکار، ثروتمند و زيبايي بود که خانواده‌اش به بازرگاني مشغول بودند. تجربه موفقي که پيامبر (ص) در تجارت از خود نشان داد، همچنين اعتبار و درستي او، باعث شد توجه خديجه(ع) به او جلب شود.
نيت پاک محمد (ص) تأثير زيادي بر خديجه (س) گذاشته بود، محمد (ص) کسي بود که همواره چشم‌ها و زبان خود را از گناه حفظ مي‌کرد و همين امر باعث شد که خديجه (س) به او پيشنهاد ازدواج بدهد. محمد (ص) هم به او احترام خاصي مي‌گذاشت. از آنجا که محمد (ص) پاکدامني خديجه (ص) را ديده بود، به او پاسخ مثبت داد. خطبه عقد اين ازدواج خجسته را، ابوطالب ايراد کرد و ثمره زندگي آن‌ها پس از چند سال، چهار دختر و دو پسر بود که هر دو فرزند پسرشان در همان سال‌هاي اوليه زندگي، از دنيا رفتند.
خديجه(س) نه تنها همسر پيامبر، بلکه دوست و ياور او نيز بود، او اولين زني بود که بعدها، يعني زماني که محمد (ص) به رسالت مبعوث شد، جزء ياران پيامبر (ص) قرار گرفت و به سبب علاقه به حضرت و مقام معنوي ايشان، تمام دارايي و مقام و جايگاه فاميلي خود را فداي پيشرفت مقاصد همسرش ساخت.[3]
زندگي مشترک پيامبر(ص) و خديجه(س) درس آموز تمام مردان و زناني است که جوياي سعادت در زندگي خود هستند. عدم دلبستگي خديجه(س) به سيم و زر دنيا و توجه به امور معنوي، عشق و علاقه به پيامبر(ص)، عطوفت و مهرباني متقابل رسول خدا(ص) و خديجه(س)، ايثار و وفاداري نسبت به يکديگر، همه و همه درسهاي آموزنده اي است براي جويندگان سعادت.
منبع :موج همراه
آخرین نظرات