مدرسه علمیه الزهرا(س) واوان

مادر حضرت اباالفضل (ع) و همسر امیرالمؤ منین پس از شهادت حضرت فاطمه بود که به معرفی عقیل ، برادر حضرت امیر ، به همسری علی (ع) درآمد . نامش « فاطمه بنت حزام » ، از قبیله « بنی کلاب » و خواهر « لبید » شاعر بود . زنی بود با شرافت ، از خانواده ای ریشه دار و دلاور و نسبت به فرزندان حضرت زهرا نیز بسیار مهربان بود . ثمره ازدواج علی (ع) با او چهار پسر بود ، به نامهای : عباس ، جعفر ، عبدالله و عثمان ، که هر چهار فرزندش روز عاشورا در رکاب سیدالشهداء به شهادت رسیدند . (100)

ام البنین ، پس از شهادت فرزندانش ، همه روزه به بقیع می رفت و بچه های عباس را نیز به همراه می برد و به یاد فرزندان شهیدش مرثیه و نوحه می خواند . زنان مدینه نیز به ندبه و نوحه سوزناک او جمع می شدند و می گریستند . اشعاری هم درباره عباس سروده بود . (101)

صفحه 56

وقتی زنان به ام البنین تسلیت می گفتند ، می گفت دیگر مرا « ام البنین » خطاب نکنید ، چرا که امروز دیگر آن فرزندانم نیستند و شهید شده اند :

لاتَدْعُوَنی وَیک اُم البَنینِ

تُذَکرِینی بِلُیوثِ العَرینِ

کانَتْ بَنونَ لی اُدعی بِهِم

وَالیومَ اَصبَحْتُ وَلا مِنْ بَنین … (102)

به این بانوی بزرگوار و مادر چهار شهید ، قبل از ولادت فرزندانش فاطمه می گفتند ؛ اما پس از آنکه دارای آن فرزندان شد ، « ام البنین » خطابش کردند ، یعنی مادر پسران . عباس 34 سال داشت ، عبدالله 25 سال ، عثمان 21 سال و جعفر 19 سال .

صفحات: 1· 2