خاطراتی از امام(ره) و حاج احمد آقا در روزهای ماه رمضان يادش به خير
- سحرهاى ماه مبارك رمضان، معمولا نماز صبح را به امامت حضرت امام مى خوانديم. من تازه به سن بلوغ رسيده بودم و روزه مى گفتم. پدرم و امام روزه نمى گرفتند. امام بعد از سكته قلبى در سال ١٣٥٨ ديگر روزه نگرفتند و مرحوم حاج احمد آقا به سبب اينكه زخم معده داشتند، روزه نمي گرفتند. البته برخى سال ها چند روزى را امساك مى كرد ولى وقتى معلوم مى شد كه ضرر دارد، ديگر روزه نمى گرفت. آن سال ها مثل امسال رمضان در تابستان واقع شده بود و روزهاى بلند امكان روزه دارى را از بيماران سلب مى كرد. نماز مغرب را خيلى از اوقات به امام اقتدا مى كردم. امام نماز جماعت نمى خواندند و تنها وقتى كسى از اعضاى خانواده خدمتشان مى رسيد، جماعت خانوادگى بر پا مى شد. صبح ها هم ـ اگر شب از زمره ليالى مقمره(شب هاى مهتابى) بود ـ يكربع تا بيست دقيقه اى با تأخير نماز مى خواندند. فتوايى كه بعد از ايشان،به سبب اجتهادات ديگر مراجع وقت، متروك شد، در حالي كه به نظرم كاملا صحيح است. رحمت الله عليهما.
منبع:پایگاه اطلاع رسانی ابنا
آخرین نظرات