چکیده: حجّ ابراهیمی، ظرفیّت بزرگی برای وحدت و عزّت امّت اسلام دارد، حیف که ..
موسم حجّ، نماد وحدت و همبستگی امّت اسلام و عزّت آنان است؛ وحدتی که می تواند در دل دشمنان اسلام ترس و دلهره عظیمی را ایجاد کند، و در مقابل، عزّت و سربلندی را به امّت اسلام هدیه کند. رهبر معظّم انقلاب در پیام خود به مناسبت فرا رسیدن ایام حجّ، به نکات فوق اشاره کردند که در این مقاله به تبیین بخشی از سخنان ایشان می پردازیم.
هدیه ای عزّتمندانه
رهبر معظّم انقلاب در پیام خود به مناسبت فرا رسیدن حجّ ابراهیمی، حجّ ابراهیمی را هدیه ای عزّتمندانه دانستند که قدرت امّت اسلام را به رخ چپاول گران بین المللی می کشاند. ایشان اذعان داشتند: «حجّ ابراهیمی که اسلام به مسلمانان هدیه کرده، مظهر عزّت و معنویّت و وحدت و شُکوه است؛ عظمت امّت اسلامی و اتّکاء آنان به قدرت لایزال الهی را به رخ بدخواهان و دشمنان می کِشد و فاصله‌ی آنان را با منجلاب فساد و حقارت و استضعافی که زورگویان و قلدران بین‌المللی بر جوامع بشری تحمیل می کنند، برجسته می سازد.»[1]
کمتر کسی در قابلیّت داشتن موسم حج، برای حفظ وحدت و عزّت مسلمین تردید می کنند، اما بحث همه بر سر این است که چرا از این قابلیّت به نحو مطلوب استفاده نمی شود؟
امّت اسلام اگر بدنبال عزّت و همبستگی در برابر دشمنان هستند؛ باید عزّت خود را از خدا بخواهند. «مَنْ كانَ يُريدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَميعاً؛[فاطر/10] كسى كه عزت مى خواهد، پس [بايد آن را از خدا بخواهد، زيرا] همه عزت ويژه خداست».
آیه شریفه این پیام را می رساند که: اگر امّت اسلام بخواهند به جایگاه عزّت و شوکت خود برسند؛ شکّی نیست که این عزّت را باید از خدای یکتا طلب کنند، نه از دشمنان خدا و شریعت، و بالاتر از آن، دشمنان اخلاق و انسانّیت همسویی برخی از دولتهای اسلامی با مستکبران و زورگویان جهانی ــ که حتی اخلاق و انسانّیت را به مسلخ کشانده اند چه برسد به دین و ارزشهای دینی ــ فرصت عزّت آفرینی را از مسلمانان گرفته است.
عزّت مسلمین، شدّت بر کافرین
در بالا اشاره شد که عزّت، تنها مخصوص خداست، در آیه دیگری، عزّت را به رسول و مؤمنین هم تعمیم می دهد: «وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنين؛[منافقون/8] عزّت مخصوص خدا و رسول و اهل ايمان است».
واضح است که عزت، فقط مال خداست، ولی به پیامبر خویش و مؤمنین ـ که مطیع فرمان اویند ـ هم عطا می کند. پیامبر و مؤمنینی که خدا به آنها عزّت مرحمت می فرماید؛ باید بین خودشان، برادری و محبّت باشد و بر کافران، شدید و جسور باشند. «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُم؛[فتح/28] محمد (صلى اللَّه عليه و آله و سلم) فرستاده خداست و ياران و همراهانش بر كافران بسيار قويدل و سخت و با يكديگر بسيار مشفق و مهربانند»
رهبر معظم انقلاب در پیام حجّ امسال خود، در بخشی از بیاناتشان چنین فرمودند: «حجّ اسلامی و توحیدی، مظهر «اَشِدّآءُ عَلَى الکُفّارِ رُحَمآءُ بَینَهُم» است؛ جایگاه برائت از مشرکان و الفت و وحدت با مؤمنان است.» [2]
برائت از مشرکین ــ که همان اشداء علی الکفّار ــ است ــ فرصت مناسبی برای عرض اندام کردن امّت اسلام در برابر زورگویان بین المللی و دشمنان اسلام و قرآن است، دشمنانی که به هیچ یک از تعـّهدات انسانی و اخلاقی پایبند نیستند.
متأسفانه یکی از دلایل عربستان برای لغو حجّ ایرانی ها، اهتمام حجّاج ایرانی به مراسم برائت از مشرکین (آمریکا و اسراییل و دشمنان اسلام) بود.[4]
بنابراین با انفعال کشورهای اسلامی در مقابل دشمنان اسلام، وحدت و همبستگی هم طبعاً از بین می رود و حجّ ــ این نماد وحدت آفرین و عزّت بخش ــ آنگونه که باید حقّش شناخته شود؛ شناخته نمی شود.
سخن آخر
مراسم حجّ ابراهیمی، فرصت مناسبی است تا مسلمین عزّت و اقتدار خود را در مقابل دشمنان اسلام، به رخ کشند. بی تردید عزّت مسلمین، جز با شدّت گرفتن بر کافران (دشمنان اسلام) و همچنین مهربانی و همبستگی بین خودشان محقّق نمی شود، امّا …
صفحات: 1· 2
آخرین نظرات