زدودن محرومیت از جامعه یکی از نیازهای ضروری در همه دوران به خصوص عصر حاضر می باشد که مهترین راه تامین این نیاز مهم و اساسی پرهیز مسئولان از زندگی تجملاتی و اشرافی گری است، آنان باید زندگی خود را هم سان با زندگی قشر ضعیف جامعه قرار بدهند تا بتوانند مشکلات آنها را به خوبی درک کنند و در صدد اصلاح آن برآیند، امام علی (علیه‌السلام) می فرماید: «بر پیشوای مسلمانان لازم است که در صورت تصدی منصب پیشوایی و رهبری، لباس تنگدستان و فقیران جامعه خویش را بر تن کند.»(مستدرک الوسایل، ج 1، ص 79)
امام علی (علیه‌السلام) در طول عمر با برکت خود با این که میتوانست همچون ثروتمندان در رفاه کامل بوده و از خوردنی و پوشیدنی های مختلف استفاده کند اما به زندگی زاهدانه قناعت کرده و در بسیاری از موارد به نان و نمک یا ظرف شیری اکتفا می کرد و می فرمود: «البته خدا مرا برای پیشوایی خلق خود برگزید و بر من لازم دانست تا درباره خودم و خوردن، آشامیدن و پوشیدنم در سطح طبقه فقیر جامعه زندگی کنم تا فقیر به سبب فقرم به من اقتدا کند و دلخوش باشد و غنی به ثروتش مغرور نگردد.» (حلیة الابرار، ج 1، ص 241)
صفحات: 1· 2
آخرین نظرات